 |
Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Χάρης Βαρθακούρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Μου μιλάς και κοκκινίζω σαν παιδί
και ανάβω και φουντώνω σαν κερί
μου μιλάς και δε μιλάω
και μαζί μου απορείς
και απ’ τα χείλη σου κρεμιέμαι τι θα πεις
Να `μουνα κραγιόν στα χείλια
κι ας πεθαίνω απ’ τη ζήλεια
να σου παίρνω ένα ένα όλα τα φιλιά
να `μουνα κραγιόν στα χείλια
και μερόνυχτα στη τσίλια
να μ’ αφήσεις να σε κάνω μια γλυκιά αγάλια
Μου μιλάς και κοκκινίζω σαν παιδί
και τα μάτια χαμηλώνω από ντροπή
μου μιλάς και με τρελαίνεις
και με παίζεις και γελάς
Αχ και να μου `να εκείνος π’ αγαπάς
Να `μουνα κραγιόν στα χείλια
κι ας πεθαίνω απ’ τη ζήλεια
να σου παίρνω ένα ένα όλα τα φιλιά
να `μουνα κραγιόν στα χείλια
και μερόνυχτα στη τσίλια
να μ’ αφήσεις να σε κάνω μια γλυκιά αγάλια
|  |
Versuri: Yiannis Parios
Muzică: Haris Varthakouris
Prima de performanţă: Yiannis Parios
Îmi vorbeşti şi roşesc ca un copil
Şi mă aprind şi ard puternic ca o lumânare
Îmi vorbeşti şi nu vorbesc
Şi te miri de mine
Şi depind de buzele tale, de ce vei spune.
De-aş fi ruj pe buze,
Chiar dacă aş muri de gelozie,
Ca să îţi iau una câte una toate sărutările!
De-aş fi ruj pe buze
Şi zi şi noapte de pază
Să mă laşi să-ţi dau o îmbrăţişare dulce!
Îmi vorbeşti şi roşesc ca un copil
Şi cobor ochii de ruşine
Îmi vorbeşti şi mă înnebuneşti
Şi te joci cu mine şi râzi
Ah, de-aş fi cel pe care-l iubeşti!
De-aş fi ruj pe buze,
Chiar dacă aş muri de gelozie,
Ca să îţi iau una câte una toate sărutările!
De-aş fi ruj pe buze
Şi zi şi noapte de pază
Să mă laşi să-ţi dau o îmbrăţişare dulce! (x2)
| |
