 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Δεν έχει χρόνο για να σκέφτομαι εσένα
Δεν έχει πόνο να πονώ για σένα πια
Φως μου εδώ κάτω δεν υπάρχει μοναξιά, ούτε παρέα
Και όταν ψάχνω που είναι ο ήλιος να κοιτάξω
Κι όταν ρωτάω αν θα ρίξει μια βροχή
Τότε θυμάμαι πως με σκότωσες εσύ και δεν υπάρχω
Αν μπορούσα να ζήσω για δεύτερη φορά
Πάλι θα `τρεχα πίσω στα μάτια σου μπροστά
Να σε ξαναγαπήσω για δεύτερη φορά
Κι ας πέθαινα ξανά
Αν μπορούσα να ζήσω για δεύτερη φορά
Θα ερχόμουνα ν’ αφήσω μπροστά σου την καρδιά
Αν μπορούσα να αρχίσω για δεύτερη φορά
Θα διάλεγα ξανά, ξανά εσένα
Κι ούτε υπάρχω σαν μια σκέψη στο μυαλό σου
Σαν ένας κάποιος που ήταν κάπου ζωντανός
Λιώνω σαν χιόνι που με ρίχνει ο ουρανός στο πρόσωπό σου
|  |
Tекст: Nikos Moraitis
Mузика: Vasilis Yavriilidis
Прва представа: Eleonora Zouyaneli
Нема времена да мислим на тебе
Нема бола да и даље патим за тобом
Сунце моје, овде доле не постоји ни самоћа, ни друштво
И када тражим где је сунце да га погледам
И када питам да ли ће пасти киша
Тада се сетим да си ме убио ти и да не постојим
Кад бих могла да живим по други пут
Опет бих јурила да се нађем пред твојим очима
Да те опет заволим по други пут
Па нека умрем поново
Кад бих могла да живим по други пут
Дошла бих да пред тобом оставим срце
Кад бих могла да почнем по други пут
Одабрала бих опет, опет тебе
Не постојим ни као мисао у твојој глави
Ни као неко ко је некада био жив
Топим се као снег који пада са неба на твоје лице
| |
