 |
Στίχοι: Ιωσήφ Μπακόνδιος
Μουσική: Γιώργος Μουστάκας
Πρώτη εκτέλεση: Ηλίας Βρεττός
Πήρα τους δρόμους κι ήρθα πάλι εδώ
να σου μιλήσω και να λίγο να σε δω
βγήκα με φίλους να σε ξεπεράσω μα είναι αδύνατον να σε ξεχάσω
και η καρδιά τα βήματά μου φέρνει πάλι εδώ
Και πάλι μόνος μου θα μεινω
θα πονάω και θα πίνω
και θα σκέφτομαι για σένα
ότι ήσουνα ένα ψέμα
Χαράματα έξω απ’ το σπίτι σου αλήτη σου
με έκανες για άλλη μια φορά
να κλαίω και να βασανίζομαι
και να γελάει η γειτονιά
Χαράματα έξω απ’ το σπίτι σου αλήτη σου
με έκανες και πάω να τρελαθώ
απ’ το πιοτό εγώ να καίγομαι
και να πεθαίνω απ’ τον καημό
Ήρθες κοντά μου και μου είπες σ’ αγαπώ
να το πιστέψω θέλω κι όμως δεν μπορώ
νιώθω τα χέρια σου να μ’ αγκαλιάζουν και τα δυο μάτια σου να με κοιτάζουν
μα τι κρίμα ήταν όνειρο τρελό
Και πάλι μόνος μου θα μεινω
θα πονάω και θα πίνω
και θα σκέφτομαι για σένα
ότι ήσουνα ένα ψέμα
Χαράματα έξω απ’ το σπίτι σου αλήτη σου
με έκανες για άλλη μια φορά
να κλαίω και να βασανίζομαι
και να γελάει η γειτονιά
Χαράματα έξω απ’ το σπίτι σου αλήτη σου
με έκανες και πάω να τρελαθώ
απ’ το πιοτό εγώ να καίγομαι
και να πεθαίνω απ’ τον καημό
|  |
Tекст: Iosif Bakondios
Mузика: Yioryos Moustakas
Прва представа: Ilias Vrettos
Krenuo sam i opet sam došao ovde
Da pričam sa tobom i malo da te vidim
Našao sam se prijateljima da bih te preboleo, ali nemoguće je da te zaboravim
I moje srce ponovo moje korake vodi ovde
I ponovo ću sam ostati
Patiću i piću
I misliću o tebi
Kako si bila laž
U zoru je pred tvojom kućom tvoja skitnica
Ponovo si me naterala
Da plačem i da se mučim
I da se smeje komšiluk
U zoru je pred tvojom kućom tvoja skitnica
Ponovo si učinila da poludim
Od pića da gorim
I da umirem od žudnje
Došla si kod mene i rekla si mi "volim te"
Želim da poverujem u to, ali ipak ne mogu
Osećam da me grle tvoje ruke i da me gledaju tvoja dva oka
Ali, kakva šteta, bio je to lud san
I ponovo ću sam ostati
Patiću i piću
I misliću o tebi
Kako si bila laž
U zoru je pred tvojom kućom tvoja skitnica
Ponovo si me naterala
Da plačem i da se mučim
I da se smeje komšiluk
U zoru je pred tvojom kućom tvoja skitnica
Ponovo si učinila da poludim
Od pića da gorim
I da umirem od žudnje
| |
