 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, το `ξερα
μα αυτό το τέλος το `χα για πολύ αργότερα
δώδεκα η ώρα θαύματα και φώτα έκλεισες
είπες για το Νίκο ούτε που με νοιάζει και έφυγες
μα να ξέρεις σ’ αγαπώ κι όπου μ’ άφησες θα ζω
Θα `μαι εδω, πάντα εδω, θα ζω φαντάσου
Για μια στροφή απ’ τα κλειδιά σου μια βραδιά..
Θα `μαι εδω μηπως και `ρθεις και με γλιτώσεις..
και θα `μαι εδώ για να μπορείς να με προδώσεις άλλη μια φορά..
και θα μαι εδω για να μπορείς να με προδώσεις
Σου `δειχνα τα αστέρια το μυαλό σου κάπου έτρεχε
άψυχα τα χέρια μέσα μου και έξω έβρεχε
έτσι είναι οι αγάπες, θα `ναι μια ζωή νομίζουνε
κι όταν πουν αντίο την αρχή τους δε γνωρίζουνε
μα να ξέρεις σ’ αγαπώ κι όπου μ’ άφησες θα ζω
|  |
Tекст: Eleni Yiannatsoulia
Mузика: Yioryos Sabanis
Прва представа: Nikos Oikonomopoulos
Svemu lepom jednom dođe kraj, znao sam to!
ali ovaj sam kraj očekivao mnogo kasnije
ponoć je i čuda i svetla si ugasila
rekla "Nikos me i ne zanima" i otišla
ali znaj da te volim i gde god me ostaviš, tu ću da živim
Biću tu, uvek tu, živeću, zamisli
za jedan obrt tvog ključa jedne večeri
biću tu u slučaju da dođeš i spasiš me
i biću tu da bi mogla da me izdaš još jednom
biću tu da bi još jednom mogla da me izdaš
Pokazivao sam ti zvezde, a tvoje su misli negde žurile
bezdušne ruke u mojim su bile, a napolju je kiša padala
takve su ljubavi, misle da će večno trajati
i kad kažu "zbogom" ni ne sećaju se početka
ali znaj da te volim i gde god da me ostaviš, tu ću da živim..
| |
