 |
Στίχοι: Χρήστος Προμοίρας
Μουσική: Αντώνης Σκόκος
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κιάμος
Μαύρη πεταλούδα πάλι χόρεψε
Πάνω στα κουρέλια μιας ζωής
Στράγγιξαν οι ώρες, στράγγιξαν οι ώρες της υπομονής
Κι ακόμα να φανείς
Έλα κι ό,τι πεις εγώ το δέχομαι
Κάνε το παιχνίδι όπως θες
Φτάνει να γυρίσεις, φτάνει να γυρίσεις
Πριν χαθούν κι αυτές οι λίγες μου αντοχές
Φτάνει μόνο να γυρίσεις
Κι ό,τι πεις κι ό,τι ζητήσεις
Τίποτα δε θα σου αρνηθώ
Φτάνει μόνο να γυρίσεις
Κι ό,τι πεις κι ό,τι ζητήσεις
Ξέχασα πως έχω εγωισμό
Μαύρη πεταλούδα πάλι χόρεψε
Γύρω απ’ της ψυχής μου τη φωτιά
Ράγισαν οι λέξεις, ράγισαν οι λέξεις
Απ’ τη μοναξιά, στην πόρτα σου μπροστά
Φτάνει μόνο να γυρίσεις
Κι ό,τι πεις κι ό,τι ζητήσεις
Τίποτα δε θα σου αρνηθώ
Φτάνει μόνο να γυρίσεις
Κι ό,τι πεις κι ό,τι ζητήσεις
Ξέχασα πως έχω εγωισμό
|  |
Tекст: Hristos Promoiras
Mузика: Adonis Skokos
Прва представа: Panos Kiamos
Црни лептир је опет заиграо
Изнад тепиха живота
Истекли су сати, истекли су сати стрпљења
А тебе још нема
Дођи, и шта год да кажеш, ја прихватам
Играј се како год желиш
Довољно је да се вратиш, довољно је да се вратиш
Пре него што ми нестане и ово мало снаге
Довољно је да се само вратиш
И шта год кажеш, шта год затражиш
Ништа ти нећу одбити
Довољно је само да се вратиш
И шта год кажеш, шта год затражиш
Заборавио сам да имам егоизам
Црни лептир је опет заиграо
Око светла моје душе
Сломиле су се речи, сломиле су се речи
Од самоће пред твојим вратима
Довољно је да се само вратиш
И шта год кажеш, шта год затражиш
Ништа ти нећу одбити
Довољно је само да се вратиш
И шта год кажеш, шта год затражиш
Заборавио сам да имам егоизам
| |
