 |
Στίχοι: Νίκη Παπαθεοχάρη
Μουσική: Στέλιος Μαρής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μαζωνάκης
Από εξάρτηση σ’ εξάντληση με πας
Και βρίσκεις τρόπους συνεχώς να με κρατάς
Για να το σώσεις υποσχέσεις μου πετάς
Προκλητικά όλα τα λάθη σου φοράς, αλλά ξεχνάς…
Εγώ είμαι ο Γιώργος το παιδί της γειτονιάς
Αλλά άμα θέλω και ο άντρας της χρονιάς
Όλα ξενέρωτα μου φαίνονται μακριά σου
εγώ που ήμουνα φευγάτος, για φαντάσου
για φαντάσου …
Με αρρωσταίνει τελικά η σιγουριά σου
και με την λίμπιντο μ’ ανάβεις τη φωτιά σου
μα μου την δίνει που τα θες όλα δικά σου
να ξέρεις το’χω να σου πω “άντε..και γεια σου”
μα σ’ αγαπάω …
Τα ίσια ανάποδα τα βλέπω όπου πάω
τη μια στιγμή κάνω πως όλα τα ξεχνάω
την άλλη θέλω να φωνάξω να αδειάσω
να σε ταράξω και τα νεύρα να σου σπάσω
Τα ίσια ανάποδα τα βλέπω όπου πάω
τη μια στιγμή κάνω πως όλα τα ξεχνάω
και την εξάρτηση μπορώ και να την κάψω
και στην εξάντληση με άλληνε να φτάσω
να σε ταράξω… να σε ξαφνιάσω…
Η ιστορία μου μαζί σου με θωλώνει
υπάρχεις μέσα μου και αυτό μ’ αναστατώνει
κάτι παθαίνει το μυαλό μου και σκαλώνει
η συνταγή σου έχει θέμα που με λειώνει
Ναι στην εξάντληση
δε λέω με γκαζώνει
μα την εξάρτηση
δεν θέλω με σκοτώνει
μα σ’ αγαπάω…
Τα ίσια ανάποδα τα βλέπω όπου πάω
τη μια στιγμή κάνω πως όλα τα ξεχνάω
την άλλη θέλω να φωνάξω να αδειάσω
να σε ταράξω και τα νεύρα να σου σπάσω
Τα ίσια ανάποδα τα βλέπω όπου πάω
τη μια στιγμή κάνω πως όλα τα ξεχνάω
και την εξάρτηση μπορώ και να την κάψω
και στην εξάντληση με άλληνε να φτάσω
Να σε ταράξω, να σε ξαφνιάσω …
Και δε μου καίγεται καρφί και να σε χάσω
Τα ίσια ανάποδα τα βλέπω όπου πάω
τη μια στιγμή κάνω πως όλα τα ξεχνάω
την άλλη θέλω να φωνάξω να αδειάσω
να σε ταράξω και τα νεύρα να σου σπάσω
Και δε μου καίγεται καρφί και να σε χάσω . . .
Τα ίσια ανάποδα τα βλέπω όπου πάω
τη μια στιγμή κάνω πως όλα τα ξεχνάω
και την εξάρτηση μπορώ και να την κάψω
και στην εξάντληση με άλληνε να φτάσω
Να σε ταράξω, να σε ξαφνιάσω
|  |
Tекст: Niki Papatheohari
Mузика: Stelios Maris
Прва представа: Yioryos Mazonakis
Због тебе идем од зависности до исцрпљености
И стално проналазиш начине да ме задржиш
Да би спасила све, бацаш ми обећања
Пркосно носиш све своје грешке, али заборављаш...
Ја сам Јоргос, момак из краја
Али, ако хоћу, и мушкарац године
Све ми делује идиотски кад сам далеко од тебе
Ја, који сам био неухватљив, замисли
Замисли...
На крају, разболим се од твог самопоуздања
И tвој либидо ми прави проблеме
Али, нервира ме што хоћеш да је све по твом
Да знаш, хоћу да ти кажем "Ајде ћао"
Али, волим те...
Све је наопачке, где год погледам
Час се правим да све заборављам
Онда хоћу да повичем, да се испразним
Да те изнервирам, да ти покидам све живце
Све је наопачке, где год погледам
Час се правим да све заборављам
Зависност могу и да излечим
И са другом могу да се исрпим
Да те изнервирам... да те изненадим...
Моја прича с тобом ме оставља у магли
Постојиш у мени и то ме узнемирава
Нешто се дешава са мојом главом, ударио сам је
Твоја тајна формула има нешто што ме убија
Пристајем на исцрпљеност
не кажем, прија ми
Али, зависност
Не желим, убија ме
Али, волим те
Све је наопачке, где год погледам
Час се правим да све заборављам
Онда хоћу да повичем, да се испразним
Да те изнервирам, да ти покидам све живце
Све је наопачке, где год погледам
Час се правим да све заборављам
Зависност могу и да излечим
И са другом могу да се исрпим
Да те изнервирам... да те изненадим...
Да те изнервирам... да те изненадим...
И боли ме уво и да те изгубим
Све је наопачке, где год погледам
Час се правим да све заборављам
Онда хоћу да повичем, да се испразним
Да те изнервирам, да ти покидам све живце
И боли ме уво и да те изгубим . . .
Све је наопачке, где год погледам
Час се правим да све заборављам
Зависност могу и да излечим
И са другом могу да се исрпим
Да те изнервирам, да те изненадим
| |
