 |
Στίχοι: Γιάννης Δόξας
Μουσική: Σπύρος Πάζιος
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Δήμου
Άλλες ερμηνείες:
Στέλιος Ρόκκος
Μια ζωή θυσίαζα την αγάπη στη λογική μια ζωή αυτοί που σαν φίλοι
συστήνονταν μου έλεγαν τι είναι
σωστό κι έτσι εγώ δεν έμαθα τι είναι κακό
Για εμπειρίες στις αμαρτίες τώρα ψάχνω κι ας καώ
Δε με νοιάζει αν σε δουν το πρωί που θα φύγεις σαν κλέφτης
και μη γίνεσαι ψεύτης το ξέρουν πως μένεις αλλού
Δε με νοιάζει αν μας δουν γιατί σ’ όσους χρωστώ έχω δώσει
κι όσοι μ’ έχουν πληγώσει με συνείδηση ήσυχη ζουν
Μια ζωή εξαίρεση στους κανόνες δεν είχα βρει
μα η ζωή που τώρα μπροστά μου ανοίγεται
δε θα `ναι ίδια ζωή
επειδή αισθάνομαι πιο δυνατή
Και με θυσίες στις εμπειρίες θέλω τώρα να χαθώ
Δε με νοιάζει αν σε δουν το πρωί που θα φύγεις σαν κλέφτης
και μη γίνεσαι ψεύτης το ξέρουν πως μένεις αλλού
Δε με νοιάζει αν μας δουν γιατί σ’ όσους χρωστώ έχω δώσει
κι όσοι μ’ έχουν πληγώσει με συνείδηση ήσυχη ζουν
Δε με νοιάζει αν σε δουν το πρωί που θα φύγεις σαν κλέφτης
και μη γίνεσαι ψεύτης το ξέρουν πως μένεις αλλού
Δε με νοιάζει που κοιτούν για να δουν αν στο σπίτι είμαι μόνη
η ζωή δε σηκώνει περισσότερους συμβιβασμούς
Δε με νοιάζει που ρωτούν για να μάθουνε το παρελθόν σου
για χατήρι δικό σου πολεμάω κι αυτοί απορούν
Δε με νοιάζει που μιλούν και προβλέπουν για μας δυστυχίες
ατυχείς συγκυρίες που θα γίνουν αρχή του κακού
|  |
Tекст: Yiannis Doxas
Mузика: Spyros Pazios
Прва представа: Eleni Dimou
Остале представе:
Stelios Rokkos
Целог живота ми је разум био испред љубави и
моји „пријатељи“ су ми говорили шта је добро,
па зато нисам научио шта је лоше.
Искуство у греху сада тражим, па нека изгорим.
Баш ме брига да ли те виде ујутро да одлазиш као лопов
и немој лагати, јер знају да не живиш овде.
Баш ме брига да ли нас гледају, јер никоме ништа не дугујем,
а онима што су ме повредили је мирна савест.
Никада до сад нисам наишао на правило с изузетком
али живот што се преда мном сада отвара
неће бити исти,
јер се осећам јачим
и изгубићу се у новим доживљајима.
Баш ме брига да ли те виде ујутро да одлазиш као лопов
и немој лагати, јер знају да не живиш овде.
Баш ме брига да ли нас гледају, јер никоме ништа не дугујем,
а онима што су ме повредили је мирна савест.
Баш ме брига да ли те виде ујутро да одлазиш као лопов
и немој лагати, јер знају да не живиш овде.
Баш ме брига што завирују да виде да ли сам сам код куће,
не могу више да правим компромисе у животу.
Баш ме брига што се распитују за твоју прошлост,
борим се теби за љубав, а они су зачуђени.
Баш ме брига што причају и предвиђају нам катастрофе
и несреће што ће бити почетак ужаса.
| |
