 |
Στίχοι: Θάνος Παπανικολάου
Μουσική: Βασίλης Γαβριηλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Κιάμος
Μπορώ να ορκιστώ στο μικρόφωνο αυτό
αν διάλεγα μόνος μου το ιδανικό
θα ήσουν εσύ ο μόνιμος στόχος.
Το μυαλό επιμένει να σ’ εκδικηθώ
οι παλμοί μου μειώνονται κάθε λεπτό
θα πατούσα γερά αν έφευγα πρώτος
Το πάλεψα να δω λογικά
ας έπνιγα το χθες με ποτά,
λίγους μηνές μετά
μ’ έχει πάρει από κάτω,
η αγάπη είναι βουτιά στο κενό
την κάναμε μαζί μα εγώ
πριν να πιάσω ουρανό
βρήκα θέση στον πάτο
σ’ έχω ανάγκη εδώ
μ’ έχει πάρει από κάτω.
Αν ήταν ντυμένη μ’ ατσάλι η καρδιά
αν έπιανε η σκέψη δική σου σκουριά
θα έμοιαζε απλό τα πάντα να σβήσω,
μόνο αν ήταν το αντίο αστείο κακό
μια λέξη που σβήστηκε απ’ το λεξικό
θα μπορούσα να βρω τον λόγο να ζήσω.
|  |
Lyrics: Thanos Papanikolaou
Music: Vasilis Yavriilidis
First version: Panos Kiamos
I could swear in front of this microphone
If I chose the perfection by myself
You would be the only goal.
My mind insists on avenging you
My pulse gets slower by every minute
I'd seem strong if I was the fist one to leave
I was trying to think of it logically
If I drowned the past in the drinks
Couple of months later
I'm depressed
Love is a jump into emptiness
We did it together, but
Before I reached the sky
I fell to the bottom
I need you here
I'm depressed
If only heart was armored with steel
If only the thought of you rusted
it would seem easy for me to erase everything
If only "Goodbye" was a bad joke
A word deleted from the dictionary
I could find a reason to live
| |
