 |
Στίχοι: Τάσος Βουγιατζής
Μουσική: Μάριος Ψιμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Ειρήνη Μερκούρη
Άνετα μπορώ μια μέρα να σ’ αφήσω και να φύγω
είναι κρίμα για ένα ψέμα να πεθαίνω λίγο λίγο.
άνετα μπορώ να κάνω το χαμόγελό σου δάκρυ
θα πονέσω μα στο τέλος θα τη βρω εγώ την άκρη
Άνετα, άνετα;
Άνετα μπορώ μια μέρα άλλος άνθρωπος να γίνω
να σε βγάλω από τη ζωή μου σημασία να μην δίνω.
άνετα μπορώ να κάνω το χαμόγελό σου δάκρυ
θα πονέσω μα στο τέλος θα την βρω εγώ την άκρη
Δε θα αφήσω τα φιλιά σου άλλο πια να με πονάνε
όλο υποσχέσεις είσαι και όλο μόνη μου κοιμάμαι.
Μη, μη ρωτάς γιατί, γιατί στο είχα πει.
Άνετα μπορώ μια μέρα να σ’ αφήσω και να φύγω
είναι κρίμα για ένα ψέμα να πεθαίνω λίγο λίγο.
Δε θα αφήσω τα φιλιά σου άλλο πια να με πονάνε
όλο υποσχέσεις είσαι και όλο μόνη μου κοιμάμαι.
Μη, μη ρωτάς γιατί, γιατί στο είχα πει
Άνετα μπορώ μια μέρα, άνετα μπορώ μια μέρα
άνετα μπορώ μια μέρα, άνετα μπορώ μια μέρα.
άνετα μπορώ να κάνω το χαμόγελό σου δάκρυ
θα πονέσω μα στο τέλος θα την βρω εγώ την άκρη.
Δε θα αφήσω τα φιλιά σου άλλο πια να με πονάνε
όλο υποσχέσεις είσαι και όλο μόνη μου κοιμάμαι.
Μη, μη ρωτάς γιατί, γιατί στο είχα πει.
|  |
Tекст: Tasos Vouyiatzis
Mузика: Marios Psimopoulos
Прва представа: Irini Merkouri
Једног дана 'ладно могу да те оставим и одем.
Грехота је да због једне лажи лагано умирем.
Могу најопуштеније од твог осмеха да направим сузе,
биће ми тешко, али извући ћу се ја, на крају.
Најопуштеније, најопуштеније...
Једног дана 'ладно могу да постанем друга особа,
да те избацим из свог живота, да ме више не занима.
Могу најопуштеније од твог осмеха да направим сузе,
биће ми тешко, али извући ћу се ја, на крају.
Нећу дозволити више да ме боле твоји пољупци,
све ми нешто обећаваш, а ја сама спавам.
Не, не питај зашто, јер сам ти већ рекла.
Једног дана 'ладно могу да те оставим и одем.
Грехота је да због једне лажи лагано умирем.
Нећу дозволити више да ме боле твоји пољупци,
све ми нешто обећаваш, а ја сама спавам.
Не, не питај зашто, јер сам ти већ рекла.
Једног дана 'ладно могу, једног дана 'ладно могу,
Једног дана 'ладно могу, једног дана 'ладно могу.
Могу најопуштеније од твог осмеха да направим сузе,
биће ми тешко, али извући ћу се ја, на крају.
Нећу дозволити више да ме боле твоји пољупци,
све ми нешто обећаваш, а ја сама спавам.
Не, не питај зашто, јер сам ти већ рекла.
| |
