 |
Στίχοι: Βάσος Βενιζέλος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος & Κώστας Χατζηχριστοδούλου
Το φως στο παραθύριν σου
τζι ούλλη δροσιά στο στόμαν
τζι ο ήλιος σαν τον τζύρην σου
πον σου χαλά χαττήριν σου
δικιά σου ζωήν τζιαι χρώμαν.
Τριαντάφυλλα τζ’ αρώματα
τα σιείλη τζι η αγκαλιά σου
τζι εσούνι ούλλον αππώματα
της ομορκιάς καμώματα
σκορπίζεις τα φιλιά σου.
(R)
Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά
μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά
τζι έρκομαι `γιω ξοπίσω
μαράζιν τρώει με αρσενικόν
που τα φιλιά σου μερτικόν
δος μου τζι εμέν να ζήσω.
Καμοί τζι αναστενάματα
που δίπλα σου όπκοιος ρέξει
κόμα τζι ο αγέρας σταματά
άκου Θεγέ μου πράματα
φιλιά ζητά πεντέξι.
Τα σιείλη μου δακκάννω τα
μ’ αναπαμόν εν βρίσκουν
γιατί ομπρός σου χάννω τα
τζιαι διψασμένα τζι άποτα
δίχα φιλίν μεινίσκουν.
|  |
Lyrics: Vasos Venizelos
Music: Marios Tokas
First version: Dimitris Mitropanos & Kostas Hatzihristodoulou
The light on your window
and all the dew on your mouth
and the sun as your father
who does not spare any favors from you
your own life and color
Roses and scents
your lips and your embrace
and you are over your head
with deeds of beauty
you throw your kisses around
(R)
Come to your senses, my rosebush
do not throw away all your kisses
and I come behind you
heartache feeds me with arsenic
of your share of kisses
give some to me so that I can live
Longings and sighs
if anyone passes you by
even the wind stops
listen, oh God, what is this
he asks for 5-6 kisses
I bite my lips
but they cannot find rest
because I am lost before you
and as a result they are still thirsty
they remain without a kiss
| |
