 |
Στίχοι: Ναταλία Γερμανού
Μουσική: Δημήτρης Κοντόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Βαρδής
Έλα σιωπή μου, πάρε με ξανά,
θέλω να φύγω κάπου μακριά της,
να μην την βλέπω να χαμογελά,
σαν νικητής να φεύγει,
ευθύνες να αποφεύγει,
να μην την νοιάζει τίποτα.
Φταίω που έδινα χωρίς να ζητώ
και τώρα μισώ αυτήν που αγαπώ,
φταίω που δεν είδα απ’ την αρχή
πως θα `ταν αυτή, η καταστροφή,
στα δυο της μάτια ζωή κομμάτια.
Έλα ζωή μου πάμε απ’ την αρχή
ήλιο να βρούμε μέσα στη βροχή,
να μην την βλέπω άλλον να φιλά,
όρκους ξανά να δίνει,
τα μάτια της να κλείνει,
σαν να αγαπάει πρώτη φορά.
Φταίω που έδινα χωρίς να ζητώ
και τώρα μισώ αυτήν που αγαπώ,
φταίω που δεν είδα απ’ την αρχή
πως θα `ταν αυτή, η καταστροφή,
στα δυο της μάτια ζωή κομμάτια.
|  |
Tекст: Natalia Yermanou
Mузика: Dimitris Kodopoulos
Прва представа: Yiannis Vardis
Дођи, моја тишино, узми ме опет,
желим да одем далеко од ње,
да је не гледам како се смеје,
како одлази као победник,
како избегава одговорност,
и ништа је не интересује.
Крив сам што сам давао, а ништа нисам тражио,
па сада мрзим њу коју волим.
Крив сам што нисам одмах видео
да ће она бити пропаст,
да су њена два ока опасна по живот.
Дођи, мој животе, кренимо од почетка
да пронађемо сунце на киши,
да је не гледам како љуби другог,
поново се заклиње
и склапа очи,
као да воли први пут.
Крив сам што сам давао, а ништа нисам тражио,
па сада мрзим њу коју волим.
Крив сам што нисам одмах видео
да ће она бити пропаст,
да су њена два ока опасна по живот.
| |
