 |
Στίχοι: Θωμάς Μπακαλάκος
Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Σ’ αγάπησα καθώς δουλεύαμε
στον ίδιο πάγκο, δουλεύαμε,
μα πως να ζήσουμε φράγκο το φράγκο
στο μεροκάματο του πόνου,
κι εσύ μ’ αγαπάς, κι εσύ μ’ αγαπάς.
Δουλειά κι αγώνας είν’ η ζωή μας
χρόνο το χρόνο θα `ναι δική μας
γι’ αυτό να μ’ αγαπάς, γι’ αυτό να μ’ αγαπάς.
Σ’ αγάπησα καθώς τραγούδαγες
για τη δουλειά μας με ποιήματα,
χιλιάδες ποιήματα αχ! η δουλειά μας
στο μεροκάματο του πόνου,
κι εσύ μ’ αγαπάς, κι εσύ μ’ αγαπάς.
Δουλειά κι αγώνας είν’ η ζωή μας
χρόνο το χρόνο θα `ναι δική μας
γι’ αυτό να μ’ αγαπάς, γι’ αυτό να μ’ αγαπάς.
|  |
Lyrics: Thomas Bakalakos
Musiikki: Thomas Bakalakos
Kantaesitys: Haroula Alexiou
Sua rakastin kun työskentelimme
samalla penkillä, työskentelimme,
mutta kuinka elämme kolikko kolikolta
päivän palkkana tuska,
ja sinä mua rakastat, ja sinä mua rakastat.
Työtä ja taistelua on elämämme
vuodesta vuoteen se on meidän
siksi mua rakasta, siksi mua rakasta.
Sua rakastin kun lauloit
työstämme runoin,
tuhansia runoja ah! työmme
päivän palkkana tuska,
ja sinä mua rakastat, ja sinä mua rakastat.
Työtä ja taistelua on elämämme
vuodesta vuoteen se on meidän
siksi mua rakasta, siksi mua rakasta.
| |
