 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου
Έντεκα παρά, έχεις ό,τι πεις
άμυνες πολλές, για να ισορροπείς
τι σε έδιωξε, τι σε έφερε, δε θα πεις
Έντεκα παρά, όσα δε ζητάς
τα χεις κάπου βρει, κάπου που αγαπάς
μου είναι δύσκολο το ρολόι σου να κοιτάς
Δυο το φιλί σου να χα
μια στιγμή μονάχα
για να δω πως καις
Πέντε να κανα κομμάτια
τα ψυχρά σου μάτια
για να δω πως κλαις
Έξι τούτο το φεγγάρι
σ ό,τι θες μακάρι
να ρίχνε θηλιά
Δέκα να κλειναν οι δρόμοι
για να μη σε πάρει
η άλλη αγκαλιά
Έντεκα παρά, σου χω λείψει λες
πάλι θα πιαστώ σε υπερβολές
πάντα πήγαινα, μαριονέτα σου όπου θες
Έντεκα παρά, νιώθω πως χρωστάς
σ έναν έρωτα μα εκεί πριν πας
μου είναι δύσκολο το ρολόι σου να κοιτάς
|  |
Tекст: Eleni Yiannatsoulia
Mузика: Kyriakos Papadopoulos
Прва представа: Natasa Theodoridou
Malo je ostalo do jedanaest sati, imaš sve što poželiš
jaku odbranu, da bi mogao da održiš ravnotežu
šta te je odbilo, šta te je privuklo, nećeš reći
sad će jedanaest, i ono što ne tražiš
negde si našao, negde gde te čeka ljubav
ubija me što gledaš na sat
Dva je - kad bi me poljubio
na tren samo
da osetim kako goriš
pet - kad bih mogla da razbijem
tvoj hladan pogled na komade
da vidim kako plačeš
šest - kamo sreće
da ovaj mesec sveže
sve što želiš
deset - kad bi se zatvorili putevi
da ne odeš
drugoj u zagrljaj
Nešto pre jedanaest kažeš da sam ti nedostajala
opet ću se uhvatiti za velike reči
uvek sam išla kuda god si hteo, kao tvoja marioneta
skoro je jedanaest, osećam da si ostao dužan
jednoj ljubavi, ali pre nego odeš njoj
ubija me što gledaš na sat
| |
