 |
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Μουσική: Λίνος Κόκοτος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Άλλες ερμηνείες:
Δημήτρης Μητροπάνος
Τη νύχτα που κοιμούνται τα πουλιά
βγαίνουν κάτι έρημα παιδιά
κι έρχονται στην πόρτα σου κρυφά.
T’ αστέρια που κοιτούν από ψηλά
ξαγρυπνούν μαζί με τα παιδιά
και σου νανουρίζουν την καρδιά.
Γειτονάκι μου, στη μικρή σου πόρτα
αστεράκι μου, ξενύχτησα κι εγώ
τ’ αδερφάκι μου, το φεγγάρι ρώτα
γειτονάκι μου, αχ πόσο σ’ αγαπώ.
Την ώρα που γυρνώ απ’ τη δουλειά
κάνω όρκο μέσα μου βαθιά
να μη ’ρθω στην πόρτα σου ξανά.
Μα όταν πέσει πάλι η νυχτιά
η παλιά λαχτάρα μου ξυπνά
και μου τυραννάει την καρδιά.
Γειτονάκι μου, στη μικρή σου πόρτα
αστεράκι μου, ξενύχτησα κι εγώ
τ’ αδερφάκι μου, το φεγγάρι ρώτα
γειτονάκι μου, αχ πόσο σ’ αγαπώ.
|  |
Tекст: Akos Daskalopoulos
Mузика: Linos Kokotos
Прва представа: Yiannis Poulopoulos
Остале представе:
Dimitris Mitropanos
Noću dok ptice spavaju
izlaze usamljeni momci
i krišom dolaze do tvojih vrata
Zvezde što sve to prate sa visine
celu noć provedu s njima
i uspavljuju ti srce
Komšiče, pred tvojim vratima
zvezdice moja, probdeo sam i ja
pitaj mesec, bracu mog, da ti kaže
koliko te volim, komšiče
Kad se vraćam s posla
duboko u sebi se zakunem
da neću prići tvojim vratima
Ali kad se ponovo smrkne
čežnja se probudi u meni
i muči mi srce
Komšiče, pred tvojim vratima
zvezdice moja, probdeo sam i ja
pitaj mesec, bracu mog, da ti kaže
koliko te volim, komšiče
| |
