 |
Στίχοι: Κίτρινα Ποδήλατα
Μουσική: Κίτρινα Ποδήλατα
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Ολυμπίου
Θα’θελα να είμαι στο μυαλό σου
και το χαμόγελό σου να φέρνω
μεσ’τα δυο σου χείλη
όταν ξυπνάει το δειλινό σου
να είμαι ο άγγελός σου
μεσ’της ψυχής σου το άσπρο χρώμα
μα δεν ξέρω τι είμαι εγώ
για σένα κι απορώ
αν θ’αντικρίσω αυτά τα μάτια
που μ’έμαθαν ν’αντέχω
να ξέρω πόσο απέχω από μια αγάπη
τόσο αληθινή
Θα’θελα σφιχτά να μ’αγκαλιάζεις
σε μένα να διαβάζεις
όσα έχεις στη καρδιά γραμμένα
κι όταν βρεθώ στο όνειρό σου
στο όμορφο πρωινό σου
να’χω δυο χείλη μαγεμένα
μα δεν ξέρω τι είμαι εγώ
για σένα κι απορώ
αν θ’αντικρίσω αυτά τα μάτια
που μ’έμαθαν ν’αντέχω
να ξέρω πόσο απέχω από μια αγάπη
τόσο αληθινή
Θα’θελα να ζω μεσ’το μυαλό σου
και το χαμόγελό σου να φέγγει
μέσ’τα δυο σου μάτια
που μ’έμαθαν ν’αντέχω
να ξέρω πόσο απέχω από μια αγάπη
τόσο αληθινή
|  |
Tекст: Kitrina Podilata
Mузика: Kitrina Podilata
Прва представа: Despoina Olybiou
Желела бих да сам ти у мислима
и да доносим осмех
на твоје усне,
кад ти се буди вече
да сам твој анђео,
светлост у твојој души.
Али ја не знам шта сам
теби и сумњам
да ћу препознати те очи
што су ме научиле да издржим,
да знам колико сам далеко од једне
тако истинске љубави.
Желела бих да ме грлиш снажно,
да ми читаш
оно што ти пише у срцу
и кад се нађем у твом сну,
у твом дивном јутру,
да имам чаробне усне.
Али ја не знам шта сам
теби и сумњам
да ћу препознати те очи
што су ме научиле да издржим,
да знам колико сам далеко од једне
тако истинске љубави.
Желела бих да ти живим у мислима
и да ти осмех сија
у очима
што су ме научиле да издржим,
да знам колико сам далеко од једне
тако истинске љубави.
| |
