 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πλούταρχος
Μου `πες πως θέλεις να ζήσεις
Ανέτειλες για να με δύσεις
Έχεις μια ψυχή που όλα τα μπορεί
Τρέξε λοιπόν να προλάβεις
Κάποτε θα καταλάβεις
Ίδια σ’ αγαπούν φίλοι και εχθροί
Δε με παίρνει να σου πω
Άλλο ένα σ’ αγαπώ
Δε σ’ ενδιαφέρει... δε θα σε φέρει
Δε με παίρνει πια να πω
Είσαι τ’ άλλο μου μισό
Γιατί δεν είσαι... μακριά μου ζήσε
Ρίξε στα λασπόνερα
Τα δικά μου όνειρα
Πράγματα κοινά
Νύχτες πρωινά
Ρίξε με, το δέχομαι
Κατά βάθος εύχομαι
Άμα θα σε δω... να μη σε λυπηθώ
Μου `πες πως θέλεις να ζήσεις
Με φώτισες για να με σβήσεις
Είναι φανερό τι δεν προτιμάς
Όσα σου έχω χαρίσει
Άσυλο μου `χουν ζητήσει
Ξέρουν πως εσύ δεν τα εκτιμάς
Περιπλανήσεις, ξενύχτια
Φώτα μαγνήτες και δίχτυα
Τι θα σου συμβεί... ξέρω, μα σιωπώ
Ένα φωτάκι στη μνήμη
Ό,τι από μένα θα μείνει
Και καλού κακού... άστο ανοιχτό
|  |
Tекст: Eleni Yiannatsoulia
Mузика: Yioryos Sabanis
Прва представа: Yiannis Ploutarhos
Рекла си ми да хоћеш да живиш
Уздигла си се да бих ја увенуо
Имаш душу која може све
Трчи, онда, да стигнеш
Једном ћеш схватити
Исто те воле и пријатељи и непријатељи
Не успева ми да ти кажем
Још једно "Волим те"
Не занима те... неће те вратити
Не успева ми да ти кажем
Да си моја друга половина
Јер ниси... живи далеко од мене
Баци у блато
Моје снове
Заједничке ствари
Ноћи, јутра
Одбаци ме, прихватам то
Негде дубоко, желим
Ако те будем видео... да те не жалим
Рекла си ми да желиш да живиш
Изложила си ме светлости, да нестанем
Очигледно је шта не желиш
Све оно што сам ти поклонио
Затражило ми је уточиште
Знају да их не цениш
Скитње, непроспаване ноћи
Светла, магнети и мреже
Шта ће ти значити... знам, али ћутим
Један зрак светлости у успомени
Је све што ће остати од мене
И ваљало или не... остави га упаљеног
| |
