 |
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Γρήγορα που σκοτεινιάζει, φθινοπώριασε,
Δεν αντέχω τους ανθρώπους άλλο, χώρια εσέ.
Που μιλάς και η νύχτα κλαίει σαν το σκύλο σου
Προδομένος απομένει ποιος; ο φίλος σου.
Αγαμέμνων Αγαμέμνων άμοιρε που σου
που σου `μελλε να το βρεις απ’ τη γυναίκα σου.
Και το ένα σου Αγαμέμνων και το δέκα σου
θα μετράει στα δάχτυλά της η γυναίκα σου.
Άσ’ τον άνεμο να λέει άσ’ τον να φυσά
κάποιος θα `ναι ο Αγαμέμνων κάποια η φόνισσα.
Κάποτε κι εσύ θα φτάσεις ποιος ο νικητής;
αλλά βασιλιάς μιας χώρας ακατοίκητης
Αγαμέμνων Αγαμέμνων άμοιρε που σου
που σου `μελλε να το βρεις απ’ τη γυναίκα σου.
Και το ένα σου Αγαμέμνων και το δέκα σου
θα μετράει στα δάχτυλά της η γυναίκα σου.
|  |
Lyrics: Odysseas Elytis
Musiikki: Dimitris Papadimitriou
Kantaesitys: Eleftheria Arvanitaki
Kuinka nopeasti pimenee, tuli syksy,
En kestä ihmisiä enää, paitsi sinua.
Joka puhut ja yö itkee kuin koirasi
Petetyksi jää kuka? ystäväsi.
Agamemnon Agamemnon onneton
jolle kohtalon toi vaimosi.
Ja alkusi Agamemnon ja loppusi
sulle laskee sormissaan vaimosi.
Antaa tuulen kertoa antaa sen puhaltaa
joku on Agamemnon joku murhaajatar.
Joskus saat selville kuka on voittaja?
mutta kuningas maan asumattoman
Agamemnon Agamemnon onneton
jolle kohtalon toi vaimosi.
Ja alkusi Agamemnon ja loppusi
sulle laskee sormissaan vaimosi.
| |
