 |
Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Όπως μυστικά και ήσυχα
οι βροχές μιλούν στα πέλαγα,
να `μουν προσευχή, να ημέρευα
της ζωής σου τα ανήσυχα.
Για άλλη μια φορά σε βρίσκω μάτια μου,
βγαίνεις απ’ τον καθρέφτη,
κι απ’ το κελί μου με τραβάς...
Για άλλη μια φορά σε βρίσκω μάτια μου,
βγαίνεις απ’ τον καθρέφτη,
και πέφτεις και μαζεύεις τα κομμάτια μου.
Και μπροστά στο τέλος το άγιο,
θα φυλάω ένα πέρασμα,
στων αιώνων το συγκέρασμα,
να σε συναντήσω κι αύριο.
|  |
Text: Nikos Zoudiaris
Musik: Nikos Zoudiaris
Uraufführung: Alkinoos Ioannidis
So geheimnisvoll und ruhig
wie Regen zum Meer spricht,
wäre mein Gebet, das die Unruhe
deines Lebens bezähmte.
Für ein weiteres Mal finde ich dich, mein Liebling,
du trittst aus dem Spiegel heraus,
und ziehst mich aus meiner Zelle heraus...
Für ein weiteres Mal finde ich dich, mein Liebling,
du trittst aus dem Spiegel heraus,
du stürzt und sammelst meine Bruchstücke ein.
Und angesichts des heiligen Endes
werde ich einen Ausweg auskundschaften,
in der Zusammenschau der Jahrhunderte,
damit ich dich auch morgen treffe.
| |
