 |
Στίχοι: Χρήστος Κολοκοτρώνης
Μουσική: Μανώλης Χιώτης
Πρώτη εκτέλεση: Ρένα Ντάλλια
Άλλες ερμηνείες:
Λουκάς Νταράλας
Χρήστος Γιάννας
Ιορδάνης Τσομίδης
Σταύρος Τζουανάκος
Στράτος Διονυσίου
Κούλης Σκαρπέλης
Εγώ το πλουσιόπαιδο που ζούσα σε σαλόνια
για δέστε πως κατάντησα με άπλυτα πουκάμισα
και τρύπια παντελόνια
ω! κι ας ζούσα σε σαλόνια
Ότι κι αν είχα σ’ αυτή τη πλάση
για μια γυναίκα το `χω χάσει
Εγώ που ζούσα μέχρι χτες στην αριστοκρατία
απ’ της γυναίκας την οργή ξημέρωσα μια χαραυγή
να ζω στην αλητεία
ω! και μες τη δυστυχία
Ότι κι αν είχα σ’ αυτή τη πλάση
για μια γυναίκα το `χω χάσει
Για δες ο άσωτος υιός ο κόσμος με φωνάζει
κι εγώ το δρόμο μου τραβώ μ’ ένα χαμόγελο πικρό
και λέω δεν πειράζει
ωωωωωωω κι ο κόσμος ας φωνάζει
Ότι κι αν είχα σ’ αυτή τη πλάση
για μια γυναίκα το `χω χάσει
|  |
Text: Hristos Kolokotronis
Musik: Manolis Hiotis
Uraufführung: Rena Dallia
Weitere Aufführungen:
Loukas Daralas
Hristos Yiannas
Iordanis Tsomidis
Stavros Tzouanakos
Stratos Dionysiou
Koulis Skarpelis
Ich, das reiche Kind, das in Salons lebte
seht, wie ich heruntergekommen bin mit schmutziger Nachtwäsche
und Löcherhosen
Oh, wenn ich nur in Salons lebte
Das, was ich in diesem Leben besaß,
für eine Frau habe ich es verloren
Ich, der bis gestern in der Aristokratie gelebt hat,
wegen des Zorns der Frau dämmerte mir in der Morgendämmerung,
dass ich ein Herumtreiber bin
oh, und im Unglück lebe
Das, was ich in diesem Leben besaß,
für eine Frau habe ich es verloren
Sieh, die Leute rufen mich verlorener Sohn
und ich gehe meines Wegs mit einem bitteren Lächeln
und sage, es macht nichts
oooooooh und die Leute, lass sie reden
Das, was ich in diesem Leben besaß,
für eine Frau habe ich es verloren
| |
