 |
Στίχοι: Νίκος Μωραΐτης
Μουσική: Θύμιος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μακεδόνας
Τίποτα δεν έχω τελικά
από τ’ ουρανού τα υλικά
που ’θελε η καρδιά: δυο διπλά φτερά
να πετάει σε μέρη μακρινά.
Τίποτα ώσπου φάνηκες εσύ,
δώς μου των ματιών σου το κρασί
να μεθύσω μια, για όλα τα κορμιά
που ’χουνε στο δρόμο κουραστεί.
Βήμα βήμα, τοίχο τοίχο
η ζωή μου χρόνια περπατά.
Δώσε μου καρδιά να φύγω
απ’ αυτού του κόσμου τη σκιά.
Βήμα βήμα, τοίχο τοίχο
η ζωή μου χρόνια περπατά.
Δώσε μου καρδιά κι ανοίγω
της αγάπης τα διπλά φτερά.
Τίποτα δεν έζησα χωρίς
να φοβάμαι μην τσαλακωθείς,
γκρίζα μου καρδιά, που από τα γνωστά
λίγο πιο μπροστά δεν προχωρείς.
Τίποτα, μα βρέθηκες εσύ,
πάρε του κορμιού μου το χαρτί,
δίπλωσέ με μια, βάλε μου πανιά
κι άνοιξέ μου κύμα στη ζωή.
Βήμα βήμα, τοίχο τοίχο
η ζωή μου χρόνια περπατά.
Δώσε μου καρδιά να φύγω
απ’ αυτού του κόσμου τη σκιά.
Βήμα βήμα τοίχο τοίχο
η ζωή μου χρόνια περπατά.
Δώσε μου καρδιά κι ανοίγω
της αγάπης τα διπλά φτερά.
|  |
Tекст: Nikos Moraitis
Mузика: Thymios Papadopoulos
Прва представа: Kostas Makedonas
Изгледа да ипак немам ништа
од небеских реквизита
који су требали срцу: два дупла крила
да би се упутило ка далеким крајевима
Ништа, док се ниси ти појавила
дај ми вино из твојих очију
да се напијем једном, за сва тела
која су се на свом путу уморила
Корак по корак, зид по зид
мој живот годинама хода
дај ми срце да могу да побегнем
од сенке овог света
Корак по корак, зид по зид
мој живот годинама пролази
дај ми срце, и раширићу
дупла крила љубави
Целог сам живота страховао
да ћеш се изгужвати
срце моје сиво, што од оног што ти је познато
не одмакнеш много
Ништа, али ти си наишла
узми моје тело као папир
пресави ме једном, стави ми једра
и у мој живот таласе унеси
Корак по корак, зид по зид
мој живот годинама хода
дај ми срце да могу да побегнем
од сенке овог света
Корак по корак, зид по зид
мој живот годинама пролази
дај ми срце, и раширићу
дупла крила љубави
| |
