 |
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Άλλες ερμηνείες:
Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Είναι κορμιά που μένουνε
για πάντα σταυρωμένα
κι άλλα που απομένουνε
εξόριστα στη γη.
Είναι κορμιά που ανθίζουνε
στον ύπνο τους κρυμμένα
κι εκείνα που ραγίζουνε
στου Άδη το φιλί.
Εφτά ζωές το σώμα σου
το γύρεψα στα ξένα
το πόθησα, το λάτρεψα
το άπιαστο φιλί
Εφτά ζωές το σώμα σου
ταξίδευε σε μένα
στα όνειρα το γιάτρευα
το ‘χανα στη ζωή.
Είναι κορμιά που αλλάζουνε
τις νύχτες διχασμένα
Είναι κορμιά που μοιάζουνε
δωμάτια κλειστά
Είναι κορμιά που ζύγωσαν
το τέλος γιατρεμένα
είναι κορμιά που ρίζωσαν
και κάρπισαν βουβά.
|  |
Lyrics: Paraskefas Karasoulos
Music: Thodoris Oikonomou
First version: Maria Dimitriadi
Other versions:
Alkistis Protopsalti
There are bodies that stay
crucified forever
and others that remain
exiled on earth.
There are bodies that blossom
hidden in their sleep
and those that break
in the kiss of Hades.
(For) Seven lives, your body
I searched for it abroad
I long for it, I adored it
the inconceivable kiss
(For) Seven lices, your body
was traveling to me
I was healing it in dreams
I was losing it in life.
There are bodies that change
divided in the nights
There are bodies that look like
closed rooms
There are bodies that reached
the end healed
there are bodies that rooted
and flowered silent.
| |
