 |
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Μουσική: Αντώνης Μιτζέλος
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Πες μου θάλασσα
πόσα μυστικά σου
απ’ τον κόσμο κρύβεις
και μες τη σιωπή στα βαθιά
χρόνια τα κλείνεις
Ποια ναυάγια
λάθη αλλοτινά σου
λάφυρα της μνήμης
με μαργαριτάρια ακριβά
χρόνια τα ντύνεις
Θάλασσά μου σαν και σένα κάποτε
φουρτούνες σήκωνα και γω
Στα νερά μου τ’ αγριεμένα αγάπες
αδικούσα δίχως να σκεφτώ
κι έστειλα πολλές φορές καράβια
στης καρδιάς μου το βυθό
ίδια εγώ με σένα.
Θάλασσα μου σαν και σένα τώρα
με ναυάγια ζω κι εγώ παλιά,
για όσες χάθηκαν ζωές στην μπόρα
το μετάνιωσα μα είναι αργά
και `χω κάνει πια τα λάθη δώρα
δυο κοράλλια αληθινά
στην καρδιά κλεισμένα
ίδια εγώ με σένα.
Πες μου θάλασσα,
πόσα μυστικά σου,
λάφυρα της μνήμης
με μαργαριτάρια ακριβά
χρόνια τα ντύνεις.
(ρεφρέν)
|  |
Lyrics: Eleni Zioya
Music: Adonis Mitzelos
First version: Alkistis Protopsalti
Oh sea, tell me
so many of your secrets
from the world you hide
and in the silence within the deep
you keep them for years
What shipwrecks
old mistakes of yours
loots of the memory
with expenive pearls
years you dress
Oh my sea,like you once
I brew storms too
In my wild waters loves
I damnified without thinking
and sent ships many times
to the bottom of my heart
just like you.
Oh my sea, like you now
and I live with old shipwrecks,
for all the lives lost in the storm
I regret but it is to late
and I've made the mistakes gifts
two real corals
closed in the heart
just like you.
Oh sea, tell me ,
so many of your secrets,
loots of the memory
with expenive pearls
years you dress.
(chorus)
| |
