 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη & Αντώνης Καλογιάννης
Άλλες ερμηνείες:
Μανώλης Μητσιάς & Τάνια Τσανακλίδου
Μελίνα Μερκούρη
Έχει η αγάπη τον καημό,
η ξενιτειά το δρόμο,
ο στρατιώτης τ’ όπλο του ω ω ω ω
κι ο δικαστής κι ο δικαστής το νόμο.
Μα εγώ είμαι ξένος που περνά
γι’ αυτούς που με ξεχάσανε
κι αυτοί που με δικάσανε ω ω ω ω
πίνουν το αίμα μου ξανά,
κι αυτοί που με δικάσανε ω ω ω ω
πίνουν το αίμα μου ξανά.
Όπου έχει μαύρη την ψυχή
έχει και το μαχαίρι
κι όπου το φίδι καρτερεί ω ω ω ω
εκεί είναι πε εκεί είναι περιστέρι.
Μα εγώ είμαι ξένος που περνά
γι’ αυτούς που με ξεχάσανε
κι αυτοί που με δικάσανε ω ω ω ω
πίνουν το αίμα μου ξανά,
κι αυτοί που με δικάσανε ω ω ω ω
πίνουν το αίμα μου ξανά.
|  |
Text: Manos Eleftheriou
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Maria Dimitriadi & Adonis Kaloyiannis
Weitere Aufführungen:
Manolis Mitsias & Tania Tsanaklidou
Melina Merkouri
Die Liebe hat die Sehnsucht,
die Fremde (hat) die Straße,
der Soldat seine Waffe oh, oh, oh, oh
aber der Richter, aber der Richter das Recht.
Aber ich bin ein Fremder auf der Durchreise
für die, die mich vergessen haben
und die, die mich verurteilt haben oh, oh, oh, oh
sie trinken wieder mein Blut,
und die, die mich verurteilt haben oh, oh, oh, oh
sie trinken wieder mein Blut.
Dort wo die Seele elend ist,
dort gibt es auch ein Messer
und wo die Schlange lauert oh, oh, oh, oh
dort ist eine, dort ist eine Taube.
Aber ich bin ein Fremder auf der Durchreise
für die, die mich vergessen haben
und die, die mich verurteilt haben oh, oh, oh, oh
sie trinken wieder mein Blut,
und die, die mich verurteilt haben oh, oh, oh, oh
sie trinken wieder mein Blut.
| |
