 |
Στίχοι: Χρήστος Σπουρδαλάκης
Μουσική: Μανώλης Πάππος
Πρώτη εκτέλεση: Αρετή Κετιμέ
Βλέπω τις νύχτες πυρκαγιές από καρδιές που καίγονται
όρκοι γι’ αγάπες που θα ζουν παντοτινά
Ένα ταξίδι ειν’ η ζωή, καρδιά μου
τ’ άγνωστο σ’ άγνωστο κυλάει
και σαν την άμμο η χαρά, καρδιά μου
μέσα απ’ τα δάχτυλα περνά
Τ’ άγνωστο σ’ άγνωστο κυλά
στο πουθενά και χάνεται
δέντρα ξερά που κατεβάζει ο ποταμός
Τα λόγια φτιάχνουν φυλακές με τοίχους από ψέματα
δε φυλακίζουν όμως έτσι τη χαρά
Ένα ταξίδι ειν’ η ζωή, καρδιά μου
τ’ άγνωστο σ’ άγνωστο κυλάει
και σαν την άμμο η χαρά, καρδιά μου
μέσα απ’ τα δάχτυλα περνά
Τα λόγια ανάβουν φωτιές
και οι καρδιές που καίγονται
στάχτες αφήνουνε στο χέρι του καιρού
Ένα ταξίδι ειν’ η ζωή, καρδιά μου
τ’ άγνωστο σ’ άγνωστο κυλάει
το ίδιο ποτάμι δυο φορές, καρδιά μου
κανείς δεν ξαναπερνάει
Σαν τα νερά του ποταμού
όλα κυλούν κι αλλάζουνε
μέχρι η αλμύρα του πελάγου να τα βρει
|  |
Lyrics: Hristos Spourdalakis
Musica: Manolis Pappos
Prima esecuzione: Areti Ketime
Nottetempo vedo gli incendi dei cuori che ardono
giuramenti sugli amori che vivranno in eterno
Un viaggio è la vita, cuore mio
l'ignoto fluisce negli insondabili
come la rena è la gioia, cuore mio
si snoda fra le dita
L'ingognita fluisce negli insondabili
e svanisce nel nulla
come gli alberi secchi che il fiume trascina
Le parole costruiscono le prigioni con muri di menzogne
però così non incarcerano la gioia
Un viaggio è la vita, cuore mio
l'ignoto fluisce negli insondabili
come la rena è la gioia, cuore mio
si snoda fra le dita
Le parole danno fuoco
ed i cuori che bruciano
ne lasciano la cenere sulla mano del tempo
Un viaggio è la vita, cuore mio
l'ignoto fluisce negli insondabili
lo stesso fiume due volte, cuore mio
nessuno lo può guadare
Come le acque del fiume
tutto fluisce e cambia
finchè non sarà trovato dalla salsedine del mare
| |
