 |
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
κι έρχεται η ώρα η δικιά μου
Αυτή που σαν πουκάμισο ταιριάζει
με τη μελαγχολία στη καρδιά μου, βραδιάζει
Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί
με τους κυρίους στα κασμίρια τους σφιγμένους
Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π’ αγαπώ
με τους παράνομους και τους αδικημένους
Βραδιάζει πάλι σήμερα βραδιάζει
και τότε το τραγούδι σιγοπιάνω
Σαν μάνα το σκοτάδι μ’ αγκαλιάζει
μια τέτοια ώρα θέλω να πεθάνω, βραδιάζει
Παιδί της νύχτας μια ζωή δε το αντέχω το πρωί
με τους κυρίους στα κασμίρια τους σφιγμένους
Εγώ τη νύχτα μόνο ζω μαζί με κείνους π’ αγαπώ
με τους παράνομους και τους αδικημένους
|  |
Text: Sotia Tsotou
Musik: Hristos Nikolopoulos
Uraufführung: Stelios Kazadzidis
Es wird dunkel, heute wird es wieder dunkel
und es kommt meine ganz besondere Stunde
die, die mir passt wie ein Hemd
mit der Melancholie in meinem Herzen, es wird dunkel
Ein Leben lang Kind der Nacht, ertrage ich nicht den Morgen
mit den Herren im eng anliegenden Kaschmir
Ich, ich lebe nur in der Nacht mit denen, die ich liebe
mit den Illegalen und den Rechtlosen
Es wird dunkel, heute wird es wieder dunkel
und dann fange ich leise ein Lied zu singen an
die Dunkelheit umarmt mich wie eine Mutter
in solch einer Stunde möchte ich sterben, es wird dunkel
Ein Leben lang Kind der Nacht, ertrage ich nicht den Morgen
mit den Herren im eng anliegenden Kaschmir
Ich, ich lebe nur in der Nacht mit denen, die ich liebe
mit den Illegalen und den Rechtlosen
| |
