 |
Στίχοι: Βάσω Αλαγιάννη
Μουσική: Βάσω Αλαγιάννη
Πρώτη εκτέλεση: Βούλα Σαββίδη
Άλλες ερμηνείες:
Άννα Ζήση
Τώρα όταν κλαίω, κλαίω για όλα,
εσύ μου ξύπνησες κι άλλους καημούς,
που ήταν μέσα μου καλά κρυμμένοι
απ’ τους παλιούς καιρούς.
Σαν πικραμένος αμανές όλη η αγάπη μου,
την καίω στις φλόγες της καρδιάς μου.
Καθένας μόνος το ποτήρι του ας πιει,
καθένας μόνος το τραγούδι του ας πει.
Ο ήλιος γέρνει κι εσύ μακραίνεις
στο μονοπάτι που δεν έχει γυρισμό.
Μακρύς ο δρόμος, πικρός* ο πόνος, *Ζήση: ίδιος
χωρίς ελπίδα ο χωρισμός.
Σαν πικραμένος αμανές όλη η αγάπη μου,
την καίω στις φλόγες της καρδιάς μου.
Καθένας μόνος το ποτήρι του ας πιει,
καθένας μόνος το τραγούδι του ας πει.
|  |
Text: Vaso Alayianni
Musik: Vaso Alayianni
Uraufführung: Voula Savvidi
Weitere Aufführungen:
Anna Zisi
Jetzt, da ich weine, weine ich über alles,
du hast mich geweckt ebenso wie die anderen Sorgen,
die gut in mir versteckt waren
aus alten Zeiten.
Wie verbitterte Liebeslieder ist meine ganze Liebe,
ich weine über sie in den Flammen meines Herzens.
Lass jeden allein seinen Becher leeren,
lass jeden allein sein Lied singen.
Die Sonne geht unter und du wirst länger
auf dem Pfad ohne Wiederkehr.
Lang ist der Weg und bitter der Schmerz
ohne Hoffnung ist die Trennung.
Wie verbitterte Liebeslieder ist meine ganze Liebe,
ich weine über sie in den Flammen meines Herzens.
Lass jeden allein seinen Becher leeren,
lass jeden allein sein Lied singen.
| |
