 |
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Laza Ristovski
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Γράφανε παλιά νόμους κι εντολές
στην Παλιά Διαθήκη
Υποθήκη
Πρέπει να τιμάς, ψέμα να μην λες
κι ό,τι δε σου ανήκει
Θέλει νίκη
Χρόνια τα `λεγε ο Θεός
κι άκουγε ο λαός
στη γη που μένει
Χρόνια τα `λεγα κι εγώ, μέχρι να πνιγώ
Μια μέρα
Ελένη
Θέλει θάρρος ν’ αγαπάς
θάρρος θέλει στ’ άγνωστο να πας
Μέλι, μέλι, και κρασί
Πίστη θέλει
σαν τον Μωυσή κι εσύ
Όλα τα πουλιά
φτιάχνουνε φωλιές
Φτιάχνουν ένα σπίτι
για μαγνήτη
Χρόνια το `φτιαχνα κι εγώ
μέχρι να πνιγώ
Μια μέρα
μια Τρίτη
Με το φορητό τον ουρανό μου
στα μισά και κάτι αυτού του δρόμου
Έχω ένα σκοπό να πω στο χρόνο
όσο σ’ αγαπώ σ’ ελευθερώνω
|  |
Tекст: Lina Nikolakopoulou
Mузика: Laza Ristovski
Прва представа: Manolis Mitsias
Некад су писани закони и наредбе
у Старом завету,
као залог.
Поштуј друге, не лажи,
а за оно што немаш
треба да се избориш.
Тако је годинама говорио Бог,
а људи на земљи
су слушали.
Годинама сам и ја тако мислио,
све док се једног дана нисам угушио,
Елени.
За љубав је потребна храброст,
храброст је потребна за пут у непознато,
мед, мед и вино,
тражи да и ти имаш веру
као Мојсије.
Све птице
праве гнезда,
граде дом
у ком ће се окупљати.
Годинама сам га и ја градио,
све док се нисам угушио
једног дана,
једног уторка.
Своје небо носим са собом,
прешао сам више од половине овог пута.
Имам једну песму да отпевам времену,
што те више волим, више те ослобађам.
| |
