 |
Στίχοι: Νίκη Σπυροπούλου
Μουσική: Πάνος Καπίρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Εγώ είμαι γιος της αστραπής,
κι είμαι τραγούδι της βροχής
και τ’ ουρανού δραπέτης...
Κι ήρθα πρωί μιας Κυριακής
να ζήσω πάθη μιας ζωής
στα βιαστικά σαν κλέφτης...
Και να εγώ ο δυνατός
μπροστά σου έγινα μικρός,
μπρος τη δική σου αγάπη...
Έριξα σώμα και καρδιά
μες του φιλιού σου τη φωτιά,
έγινα όλος στάχτη...
Εγώ έχω φίλους τα πουλιά
και ξέρω να πετώ ψηλά,
να ξεγελώ θανάτους...
Και να κερνάω τους καημούς
νερό και δάκρυ ποταμούς
να πίνουν άσπρο πάτο...
|  |
лирика: Niki Spyropoulou
lyrics
музыка: Panos Kapiris
Первое исполнение: Nikos Oikonomopoulos
Я - сын молнии
И песнь дождя,
Сбежавший с неба для тебя...
Воскресным утром ощутил,
Что страсть всей жизни пережил,
Как вор к тебе я поспешил...
И если сильным был я там,
То малым стал возле тебя,
Ради твоей любви...
Сердце и тело я отдал,
И поцелуй твой - как пожар,
Сам словно пепел стал...
Друзьями птицы были мне,
Я сам парил на высоте,
Назло всем смертям!
Я утолял свою печаль -
Слез была целая река,
Чтобы испить до дна!
| |
