 |
Στίχοι: Βασίλης Σπυρόπουλος & Πάνος Παπαδούκας
Μουσική: Κώστας Γιαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Βέμπο
Άλλες ερμηνείες:
Ελίζα Μαρέλι
Μαργαρίτα Ζορμπαλά
Δώρος Δημοσθένους
Νατάσα Μανίσαλη & Δάφνη Λαμπρόγιαννη
Ανδριάνα Μπάμπαλη
Μαρίζα Ρίζου
Πολλές αγάπες γνώρισα, αγάπησα και χώρισα
μα όπου κι αν γυρνούσα, εσένα ζητούσα.
Στα όνειρα τα χίλια μου, σε γύρευαν τα χείλια μου
σε γύρευε η ψυχή μου και πόθοι κρυφοί μου.
Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα
πριν να γνωρίσω εσένα, που πρόσμενα καιρό,
μα πως φοβάμαι πως ίσως μια μέρα, σε χάσω
γιατί να σε ξεχάσω ποτέ δε θα μπορώ...
Γείρε κοντά μου, αγάπη γλυκιά μου,
θέλω ακόμα ξανά να σου πω...
Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα
πριν να γνωρίσω εσένα, που πρόσμενα καιρό,
μα πως φοβάμαι πως ίσως μια μέρα σε χάσω
γιατί να σε ξεχάσω ποτέ δε θα μπορώ...
|  |
Tекст: Vasilis Spyropoulos & Panos Papadoukas
Mузика: Kostas Yiannidis
Прва представа: Sofia Vebo
Остале представе:
Eliza Mareli
Maryarita Zorbala
Doros Dimosthenous
Natasa Manisali & Dafni Labroyianni
Andriana Babali
Mariza Rizou
Многе сам љубави упознала, заволела и растала се,
али где год да сам се нашла, тебе сам тражила.
У мојим безбројним сновима, моје усне су те тражиле,
тражила те је моја душа и моје скривене пожуде.
Како жалим за годинама што су узалуд прошле,
пре него што сам упознала тебе, кога сам тако дуго чекала,
Али како се бојим да ћу те, можда, једног дана, изгубити,
јер никада нећу моћи да те заборавим...
Остари крај мене, моја слатка љубави,
желим још једном да ти кажем...
Како жалим за годинама што су узалуд прошле,
пре него што сам упознала тебе, кога сам тако дуго чекала,
Али како се бојим да ћу те, можда, једног дана, изгубити,
јер никада нећу моћи да те заборавим...
| |
