 |
Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Πρώτη εκτέλεση: Πόλυ Πάνου Φωνητικά: Αντώνης Ρεπάνης
Ήτανε Φθινόπωρο και τα φύλλα πέφτανε
και ένα αγέρι φύσαγε κάπως δυνατό,
ήτανε Φθινόπωρο και τα μαύρα σύννεφα
χάιδευαν παράξενα το Λυκαβηττό.
Ήρθε και το σούρουπο και τα φώτα ανάψανε
κι άδικα τα μάτια μου τον χαμό σου κλάψανε
και το πάρκο έρημο κι η καρδιά μου άδεια
ζω με την ανάμνηση πονεμένα βράδια.
Αν μιλούσαν τα σύννεφα
αν μιλούσαν κι οι δρόμοι
θα σου λέγαν αγάπη μου
πως σ’ αγαπώ ακόμη.
Δε με παρηγόρησε ο καιρός που πέρασε
ούτε και το χείλι μου από τότε γέλασε,
σκέπασε ο πόνος μου κάθε ομορφιά
ζω μες στο Φθινόπωρο και στη συννεφιά.
Αν μιλούσαν τα σύννεφα
αν μιλούσαν κι οι δρόμοι
θα σου λέγαν αγάπη μου
πως σ’ αγαπώ ακόμη.
|  |
Lyrics: Yioryos Mitsakis
Musiikki: Yioryos Mitsakis
Kantaesitys: Poly Panou Fonitika: Adonis Repanis
Oli syys ja lehdet putosivat
ja tuuli puhalsi melko lujaa,
oli syys ja tummat pilvet
hyväilivät oudosti Likavittosta.
Tuli ilta ja valot syttyivät
ja turhaan silmäni menetystäsi itkivät
ja puisto autio ja sydämeni tyhjä
elän kera muiston tuskaisia iltoja.
Jos puhuisivat pilvet
jos puhuisivat kadut
sulle kertoisivat rakkaani
että sua rakastan yhä.
Ei mua lohduttanut aika joka meni
eikä huuleni sen jälkeen nauraneet,
peitti tuskani kaiken kauniin
elän syksyssä ja pilvisyydessä.
Jos puhuisivat pilvet
jos puhuisivat kadut
sulle kertoisivat rakkaani
että sua rakastan yhä.
| |
