 |
Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες:
Διονύσης Τσακνής
Υπόγεια Ρεύματα
Έβγαλε βρωμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ’ αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα
Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ’ ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες
Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος
Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ’ την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα
Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο
|  |
Text: Kostas Tripolitis
Musik: Thanos Mikroutsikos
Uraufführung: Yioryos Dalaras
Weitere Aufführungen:
Dionysis Tsaknis
Ypoyia Refmata
Den Dreck verbreitet die Geschichte: fertig sind wir
Wir sind, sagt sie, die Zoten zu den schönen Hymnen
Und endlich, die Redner still! viel sprachen wir
Ab jetzt spielen wir im Ensemble nur noch als Gespenster
Nieder die Fahnen der Boulevards, dort paradierten wir
Sie wechselten, sagt sie, Kompass und Horizonte
Aus Gefälligkeit dulden sie uns, so lachten wir
Ab jetzt kommen ans öffentliche Mikro nur noch die Kenner
Sie gaben Bericht, amtliche Bekanntmachung:
Wir sind ein Fehler im Text unter dem falschen Stichwort
Die morsche Welt dort, die rottete, wiedererstarkt
Und unser Aufruhr ist im Allgemeinen außerhalb der Skala.
Die Schlampe Geschichte erklärte: wir alterten
Unsere Spleens sammeln die Müllwagen ein
Fremde Träume, fremdartige Lumpen bejubelten wir
Und jetzt kassieren wir von unserer Tribüne einen Regen von Zehnern
Die Hure Geschichte zerreißt alte Träume
Und als Service versendet sie uns auch als Beruhigungstee
Wir stellen ihre Unschuld wieder her, fest mit Fäden
Wir trugen sie und sie trägt uns - zur Windmühle
| |
