 |
Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης & Μαρινέλλα
Άλλες ερμηνείες:
Νίκος Δημητράτος
Νινή Ζαχά
Μαρινέλλα
Βίκυ Λέανδρος
Γιώργος Νταλάρας
Νανά Μούσχουρη
Σαββίνα Γιαννάτου
Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή
με ένα κανάτι κι ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ.
Είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί
ό, τι ποτέ δεν έζησε μες τ’ όνειρό του ζει
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί.
Μα ο κυρ Αντώνης δε θα βγει ποτέ του στην αυλή
αφού για πάντα μες τ’ όνειρό του θέλησε πια να ζει.
|  |
Lyrics: Manos Hatzidakis
Music: Manos Hatzidakis
First version: Stelios Kazadzidis & Marinella
Other versions:
Nikos Dimitratos
Nini Zaha
Marinella
Viky Leandros
Yioryos Dalaras
Nana Moushouri
Savvina Yiannatou
It's been a long time since Mr Anthony lived in the yard
with a pitcher and a bed and lots of wine.
He had two blue eyes and uncombed hair
and he always wore a flower in his old clothes.
Oh how we love you, Mr Anthony, and we count the stars with you
we jump over the bonfires for you until the rain comes
and we always forget your anger, we frolic about like birds
like kids we laugh with as you say your prayers.
Mr Anthony is eager to fall asleep
because at night, in his dreams, he wants to remember
that he never lived, he lives in his dream
but the night dies and the dawn finds him sad.
Oh how we love you, Mr Anthony, and we count the stars with you
we jump over the bonfires for you until the rain comes
and we always forget your anger, we frolic about like birds
like kids we laugh with as you say your prayers.
But one night, Mr Anthony makes his bed for to go to sleep
and as we woke up we hung around at his door, waiting for him to appear.
But Mr Anthony will never come out into his yard again
Since he wanted to live forever in his dream.
| |
