 |
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου
Άλλες ερμηνείες:
Δημήτρης Μητροπάνος
Μην κλαις και μη λυπάσαι που βραδιάζει
εμείς που ζήσαμε φτωχοί
του κόσμου η βροχή δε μας πειράζει
εμείς που ζούμε μοναχοί
Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι οι χειμώνες
Μην κλαις και μη φοβάσαι το σκοτάδι
εμείς που ζήσαμε φτωχοί
του κόσμου η απονιά δε μας τρομάζει
θα έρθει και για μας μια Κυριακή
Τα σπίτια είναι χαμηλά
σαν έρημοι στρατώνες
τα καλοκαίρια μας μικρά
κι ατέλειωτοι οι χειμώνες
|  |
Text: Mihalis Bourboulis
Musik: Ilias Andriopoulos
Uraufführung: Sotiria Bellou
Weitere Aufführungen:
Dimitris Mitropanos
Weine nicht und sei nicht traurig, dass es Abend wird
uns, die wir in Armut lebten
uns macht der Regen der Welt nichts aus
uns, die wir allein leben
Die Häuser sind niedrig
wie verlassene Kasernen
unsere Sommer sind kurz
und unendlich lang die Winter
Weine nicht und fürchte nicht die Dunkelheit
uns, die wir in Armut lebten
uns erschreckt nicht die Unbarmherzigkeit der Welt
es wird auch für uns ein Sonntag kommen
Die Häuser sind niedrig
wie verlassene Kasernen
unsere Sommer sind kurz
und unendlich lang die Winter
| |
