 |
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος & Ναζίμ Χικμέτ
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος
Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε
Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Όπως, να πούμε, κάνει ο σκίουρος
Δίχως απ’ όξω ή από πέρα να προσμένει τίποτα
Δε θα `χεις άλλο πάρεξ μοναχά να ζεις.
Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε
Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που έτσι, να πούμε, ακουμπισμένος σ’ έναν τοίχο
Με τα χέρια σου δεμένα
Ή μέσα στ’ αργαστήρι
Με λευκή μπλούζα και μαύρα ματογυάλια
Θε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι άνθρωποι,
Οι άνθρωποι που ποτέ δε θα `χεις δει το πρόσωπό τους
Και θα πεθάνεις ξέροντας καλά
Πως τίποτα πιο ωραίο, τίποτα πιο αληθινό απ’ τη ζωή δεν είναι
Πρέπει να τηνε πάρεις σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που θα φυτεύεις, σαν να πούμε, ελιές ακόμα στα εβδομήντα σου
Όχι καθόλου για να μείνουν στα παιδιά σου
Μα έτσι, γιατί το θάνατο δε θα τονε πιστεύεις
Όσο κι αν φοβάσαι
Μα έτσι, γιατί η ζωή θε να βαραίνει πιότερο στη ζυγαριά
|  |
Text: Yiannis Ritsos & Nazim Hikmet
Musik: Manos Loizos
Uraufführung: Manos Loizos
Das Leben besteht nicht aus Spiel und Lachen
Du musst es ernst nehmen
Sozusagen wie es das Eichhörnchen macht
Ohne von draußen oder drüben irgendwas zu erwarten
Du wirst nicht anders zu leben haben als einsam.
Das Leben besteht nicht aus Spiel und Lachen
Du musst es ernst nehmen
So ernst, ja so ernst
Sozusagen angelehnt an eine Wand
Mit gefesselten Händen
Mitten im Labor
Mit weißer Bluse und Sonnenbrille
Gott, du sollst sterben, damit die Menschen leben
Die Menschen, deren Gesicht du nie gesehen hast
Und du wirst sterben und dabei wohl wissen
Dass nichts schöner und wahrer als das Leben ist
Du musst es ernst nehmen
So ernst, ja so ernst
Der du noch pflanzen wirst, um es zu sagen, Oliven in deinen Siebzigern
Nicht um irgendwo bei deinen Kindern zu bleiben
Sondern weil du nicht an den Tod glaubst
Selbst wenn du ihn fürchtest
Sondern weil das Leben schwerer auf der Waage wiegt
| |
