 |
Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Άλλες ερμηνείες:
Αλκίνοος Ιωαννίδης & Σωκράτης Μάλαμας
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή
Πίσω απ’ τα μάτια, πίσω απ’ της ζωής το βέλο
κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε, το ξέρω
νεροποντή που περιμένω μια ζωή
Γιατί δεν έρχεσαι
Μια καταιγίδα θέλω να `ρθει να ουρλιάξει
όσα δεν είπαμε από φόβο ή ντροπή
στα σωθικά μας και στα μάτια μας να ψάξει
κάθε μας λέξη μυστική να την πετάξει
μέχρι τον ήλιο ν’ ανεβεί και να τον κάψει
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν νυχτώνει
όταν κρατιέμαι σαν χερούλι απ’ το ποτό
απ’ το ποτό της φαντασίας μου που με λιώνει
κάθε γουλιά του καίει σαν πάγος και σαν χιόνι
κι ανατινάζει του μυαλου μου το βυθό
Γιατί δεν έρχεσαι
Μια καταιγίδα θέλω να `ρθει να μας πνίξει
σ’ ένα τραγούδι που δεν έγραψε κανείς
Ο, τι δε γίναμε ποτέ να μην το δείξει
Να `ναι γιορτή, την αγκαλιά της να ανοίξει
στην ανημπόρια της χαμένης μας ζωής
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
Απ’ της ψυχής μου το ιερό
ως της ζωής μου το μπουρδέλο
χτίσε μια γέφυρα να πάω και να `ρθω
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, ποτέ όταν σε θέλω
κλείσε τα μάτια μου και έλα να σε δω
Γιατί δεν έρχεσαι
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ
Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω
|  |
Tекст: Alkinoos Ioannidis
Mузика: Alkinoos Ioannidis
Прва представа: Alkinoos Ioannidis
Остале представе:
Alkinoos Ioannidis & Sokratis Malamas
Зашто не долазиш никад кад те желим,
непозната песмо и нерођена тишино?
Иза очију, иза вела живота
скриваш се као киша што се осушила, знам то,
као пљусак који чекам читав живот.
Зашто не долазиш?
Желим да дође олуја, да врисне
све оно што нисмо рекли због страха или стида,
у нашим телима и очима да тражи,
сваку нашу тајну реч да избаци,
све до сунца да се попне и да га сагори.
Зашто не долазиш?
Зашто никад не долазиш?
Зашто не долазиш никад кад те желим?
Зашто не долазиш никад кад се смркава,
кад се убијем к'о летва од пића,
од пића моје маште које ме убија,
сваким гутљајем пече као лед и као снег
и потреса дубине мојих мисли?
Зашто не долазиш?
Желим да дође олуја, да нас удави
у једној песми која није написана,
да не покаже шта све нисмо постали,
да буде празник, да свој загрљај отвори
у немоћи нашег изгубљеног живота.
Зашто не долазиш?
Зашто никад не долазиш?
Зашто не долазиш никад кад те желим?
Од светиње моје душе
до дна мог живота
сагради један мост да дођем.
Зашто не долазиш никад, никад кад те желим?
Затвори ми очи и дођи да те видим.
Зашто не долазиш?
Зашто никад не долазиш?
Зашто не долазиш никад кад те желим?
| |
