 |
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης
Άλλες ερμηνείες:
Μανώλης Λιδάκης
Πολλές φορές βαθιά αναρωτήθηκα
τριγύρω οι άνθρωποι αν μ’ αγαπούνε
για ό,τι φαίνομαι ή αν αληθινά
για ό,τι είμαι εγώ, κοντά μου ζούνε.
Κι όμως να που δεν ξέρω
ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες σ’ το προσφέρω.
Είναι στιγμές σιωπής που αναλογίστηκα
τους όρκους που ’δωσα, γλυκιά μου, εσένα
και με τα λόγια μου για μένα πείστηκα
τώρα δεν έχω πια φόβο κανένα.
Κι όμως να που δεν ξέρω...
Πολλοί ορκίστηκαν πως μ’ αγαπήσανε
γιατί κατάλαβαν ποιος είμαι τάχα
και σαν τους πίστεψα μ’ εγκαταλείψανε,
ανάγκη μ’ είχανε, αυτό μονάχα.
|  |
Lyrics: Manolis Rasoulis
Music: Petros Vayiopoulos
First version: Manolis Rasoulis
Other versions:
Manolis Lidakis
Many times I deeply wondered
the people all around, if they love me
for what I appear to be or truly
what I am, they live near me.
But however it is I don't know
who I am, and I suffer
feel for me, save me
and whatever you want I offer to you.
There are moments of silence where I analyzed myself
the vows I made, my sweet, to you
and with my words about myself I convinced myself
now I have no more fears.
But however it is I don't know...
Many swore that they loved me
because they supposedly understood who I am
and when I believed them they abandoned me,
they just needed me, only that.
| |
