 |
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Κλειώ Δενάρδου
Άλλες ερμηνείες:
Γιάννης Πουλόπουλος
Χαρούλα Αλεξίου & Νίκος Πορτοκάλογλου
Καράβια αλήτες μας σφύριξαν κάτι.
Μας είπαν ελάτε, μας κλείσαν το μάτι.
Μπροστά μας περνάνε, μα δε σταματάνε.
Τα άσπρα πανιά τους δεν ήταν για μας.
Καράβια περάσαν, χαθήκαν στα βάθη.
Γιατί μας γελάσαν κανείς δε θα μάθει.
Ανάποδη μέρα, τα τράβηξε πέρα.
Σ’ αυτό το λιμάνι δε φεύγει κανείς.
Στο `να μου χέρι το τσιγάρο
μοιάζει με χαμένο φάρο.
Κι άμα θα σβήσει, θα `ρθει μπόρα.
Σχόλασε το γλέντι τώρα.
|  |
Text: Fodas Ladis
Musik: Manos Loizos
Uraufführung: Klio Denardou
Weitere Aufführungen:
Yiannis Poulopoulos
Haroula Alexiou & Nikos Portokaloylou
Herumtreiber-Schiffe haben uns was zugepfiffen.
Sie sagten kommt, sie haben uns zugezwinkert.
Sie fahren an uns vorbei, aber sie bleiben nicht stehen.
Ihre weißen Segel waren nichts für uns.
Schiffen gingen vorbei, verloren sich in den Tiefen.
Warum sie uns anlogen, wird niemand erfahren.
Verkehrter Tag, er zog sie fort.
Aus diesem Hafen fährt niemand weg.
In meiner einen Hand die Zigarette
ähnelt einem verlorenen Leuchtturm.
Und wenn sie ausgeht, kommt der Wolkenbruch.
Die Feier ist jetzt vorbei.
| |
