 |
Στίχοι: Ορφέας Περίδης
Μουσική: Ορφέας Περίδης
Πρώτη εκτέλεση: Ορφέας Περίδης
Στύψε με σαν το λεμόνι, λιώσε με σαν την ελιά
φούρνισέ με σαν ατσάλι, πέταξε με στα βαθιά
πάρε μου όλο το ταμείο, απ’ την τσέπη τα λεφτά
άρχοντα και καραγκιόζη κουρελή και κουβαρντά
Τι είν’ αυτό που θα με σώσει απ’ το φραγκοκράτορα
ν’ αγοράσω ένα αστέρι ή βαθύ υπόγειο
να μαλώνω εγώ με μένα μες τον ξένο αχυρώνα;
Κούρεψέ μου σαν αρνί το μαλλί για το χειμώνα
πάρε το μισθό ενός μήνα απ’ το στόμα το φαΐ
Κλέβω απ’ το υστέρημά μου για να βρω τη γιατρειά μου
μα να ζω εκεί στον Κρόνο με φιάλες οξυγόνο
ή στου υπόγειου την πλημμύρα
και με βάρδια να πηγαίνω στη σαλοτραπέζαρια;
Αρχόντισσα και Αγλαΐα, κουρελού και κουβαρντού
τι είν’ αυτό που θα με σώσει από τη φραγκοκρατία
ν’ αγοράσω ένα αστέρι ή βαθύ υπόγειο
να μαλώνω εγώ με μένα μες τον ξένο αχυρώνα;
Σκάψε με σαν αμπελώνα, κλάδεψέ με σαν ελιά
πάτα με σαν το σταφύλι, πάρε μου τη συρμαγιά
Βράσε με σαν τη χελώνα, γδάρε με σαν το λαγό
βάλε τα υπάρχοντά μου, σε κοινό λογαριασμό
φτιάξε με με ματσακόνι, τίναξέ μου τη σκουριά
και ξανοίξου απ’ το καρνάγιο, πέταξέ με στα βαθιά
|  |
Teksty: Orfeas Peridis
Muzyka: Orfeas Peridis
Pierwszy występ: Orfeas Peridis
Jak cytrynę mnie wyciśnij - jak oliwkę rozgnieć mnie
Stop mnie niczym stal w płomieniach - rzuć w głębinę ciało me
Weź me wszystkie oszczędności - mym portfelem częstuj się
Władco wielki i pajacu łachmaniarzu łaskawcze
Co mnie może jeszcze wyrwać z feudała wrażych rąk
Czy mam nabyć gwiazdę z nieba czy głęboki kupić loch
Czy mam toczyć spór ze sobą w obcej stajni pośród loch
Niczym jagnię zgól na zimę - bym bez futra został już
Weź miesięczną mą wypłatę - kęs ostatni wyjmij z ust
Z oszczędności mych podkradam i swe rany tym obkładam
By te czasy przetrwać nowe dzięki butli swej tlenowej
Lub piwnice zatopione
Łodzią staram się pokonać - po czym wpłynąć do salonu
Można Pani Piękna Gracjo łachmaniarza łaskawcy
Co mnie może jeszcze wyrwać z feudała wrażych rąk
Czy mam nabyć gwiazdę z nieba czy głęboki kupić loch
Czy mam toczyć spór ze sobą w obcej stajni pośród loch
Rozkop mnie jak winny ogród - ogłów jak oliwny pień
Rozdepcz niczym winogrono - i okradnij w biały dzień
Niczym żółwia mnie ugotuj - jak z zająca skórę zdejm
Cały mój stan posiadania na rachunek wspólny wlej
Młotkiem z kuźni mnie potraktuj - odbij ze mnie całą rdzę
Ze swej stoczni wypłyń w morze - rzuć w głębinę ciało me
| |
