 |
Στίχοι: Κ.Χ Μύρης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Άλλες ερμηνείες:
Χαράλαμπος Γαργανουράκης & Ρούλα Μανισάνου
Ήταν ο τόπος μου βράχος και
χώματα ήλιος και μαύρο
κρασί. Όργωνα θέριζα και με
τον Όμηρο σε τραγουδούσα,
λαέ μου. Πάνω στα κύματα
νύχτες ολόκληρες σε ονειρεύτηκα.
Ήταν τα σπίτια μου άσπρα
γαρίφαλα και τα κορίτσια σεμνά.
Είχαν αρμύρα στα χείλη στα
μάτια τους καίγανε την οικουμένη
και τα παιδιά μου με μια
φυσαρμόνικα τα ξελογιάζανε.
Ήταν ο τόπος μου σαν το χαμόγελο,
όνειρο καθημερνό.Κάποιος τον
πούλησε, κάποιος τον ρήμαξε
σαν δανεισμένη πραμάτεια.
Τώρα τ’ αγόρια μου παίζουν
το θάνατο στα χαρακώματα.
|  |
Lyrics: K.H Myris
Music: Yiannis Markopoulos
First version: Nikos Xylouris
Other versions:
Haralabos Yaryanourakis & Roula Manisanou
My country was rock and
earth, sun and black
wine. I harvested instruments and
with Homer I sang of you,
my people. On the waves
whole nights I dreamt of you.
My houses were white
carnations and the girls were shy.
They had salt on their lips in their
eyes they burned the universe
and my children with a
harmonica they turned their heads
My country was like the smile,
an everyday dream. Someone
sold it, someone ruined it
as if it were borrowed merchandise.
Now my boys play
death in the trenches.
| |
