 |
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας & Μελίνα Κανά
Ανήσυχες μέρες ταραγμένη νύχτα
βεγγαλικά στην παραλία κι αδιέξοδα
ζεστός καιρός τέλος του Μάη
κι ένα αεράκι να φυσάει.
Αστεία η λύπη να περνάει
κι όμως να σε νικάει.
Κόκκινα χείλη της φωτιάς
θυμάσαι εκείνη π’ αγαπάς
το πρόσωπό της σαν νερό
μεσ’ στο μυαλό σου το θολό.
Έχει αέρα απόψε, έχει αέρα
κι ακούω μια φωνή σαν τη δική σου
ανασαίνει η πόλη τη μορφή σου
γυρνάει μεσ’ στο μυαλό μου η θύμησή σου.
Πού ’ ναι τα μάτια σου να δουν
αυτό το δειλινό
πού `ναι τα χέρια σου
ν’ αγγίξουνε τον ουρανό.
|  |
лирика: Sokratis Malamas
lyrics
музыка: Sokratis Malamas
Первое исполнение: Sokratis Malamas & Melina Kana
Беспокойные дни, бурная ночь,
бенгальские огни на пляже и в тупиках,
жаркая пора, конец мая
и ветерок дует.
Пустяковая грусть проходит,
и всё же одолевает тебя...
Красные языки пламени,
ты вспоминаешь ту, которую любишь,
лицо её, словно вода,
в мыслях твоих затуманенных.
Ветрено сегодня, ветрено
я слышу голос, как будто бы твой,
дышит город твоим образом,
блуждает в моих мыслях воспоминание о тебе.
Где твои глаза, чтобы они взглянули
на этот закат?
Где твои руки,
чтобы они коснулись неба?..
| |
