 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Αν θες ν’ ακούσεις το τραγούδι της καρδιάς
έλα μαζί μου στα υπόγεια της νύχτας.
Εκεί που οι άνθρωποι πονούν χωρίς να φταίνε.
Εκεί που οι άνθρωποι αλήθεια μόνο λένε.
Εκεί που οι άνθρωποι τη μοναξιά τους κλαίνε.
Δε φταίν’ αυτοί που ζούνε μακριά απ’ τους νόμους
που τους επέταξε η ζωή στους πέντε δρόμους
Σαν τα φαντάσματα τις νύχτες τριγυρνάνε
στης αμαρτίας το τραγούδια ξεδιψάνε.
Υπάρχουν άνθρωποι τρελοί κι αμαρτωλοί
που οι ατσαλάκωτες καρδιές περιφρονούνε.
Γιατί φοβούνται καλημέρα να τους πούνε.
Γιατί φοβούνται μην τους μάθουν ν’ αγαπούνε.
Γιατί αλήθειες δε συνήθισαν ν’ ακούνε.
|  |
Text: Lefteris Papadopoulos
Musik: Hristos Nikolopoulos
Uraufführung: Haroula Alexiou
Wenn du das Lied des Herzens hören willst,
komm mit mir in die Niederungen der Nacht.
Dort, wo die Menschen leiden, ohne schuld zu sein.
Dort, wo die Menschen nur die Wahrheit sagen.
Dort, wo die Menschen über ihre Einsamkeit weinen.
Die sind nicht schuld, die fern der Gesetze leben,
die das Leben aus der Bahn geworfen hat,
die in den Nächten wie Gespenster herumgeistern,
die ihren Durst stillen mit Liedern der Sünde.
Es gibt verrückte und sündhafte Menschen,
die die unverbrauchten Herzen verachten.
Weil sie fürchten, dass man "Guten Morgen" zu ihnen sagt.
Weil sie fürchten, dass man ihnen beibringt, zu lieben.
Weil sie es nicht gewohnt sind, die Wahrheit zu hören.
| |
