 |
Στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Ασλανίδου
Θέλω τόσα να σου γράψω, που με κάνουν στάχτη
και σκορπάνε την ψυχή μου μίλια μακριά
τόσους μήνες δίχως λέξη, πέφτω στο σκοτάδι
Θέε μου πως να ζήσω το μετά...
Η βροχή βροχή θα φέρει, μες τα δυο μου μάτια
και θ’ αδειάσω τα ποτήρια του πικρού καημού
έχω τόσο την ανάγκη να κοπώ κομμάτια
ν’ αφεθώ στην άκρη του γκρεμού...
Έρωτα μου και μαχαίρι,
είσαι αόρατη πληγή
Μες τα μάτια μου αγάπη,
μες στο σώμα μου γυαλί
Θέλω τόσο να με κλείσεις, μες τα δυο σου χέρια
για να γίνουν φυλακή μου και ποτέ μη βγω
Όλη τάζω τη ζωή μου κι ας καούν τ’ αστέρια
για να `ρθεις εσύ ξανά εδώ...
Έρωτα μου και μαχαίρι,
είσαι αόρατη πληγή
Μες τα μάτια μου αγάπη,
μες στο σώμα μου γυαλί
Έρωτα μου και μαχαίρι,
είσαι αόρατη πληγή
Έλα μόνο για μια νύχτα
κι ας πεθάνω την αυγή...
|  |
Tекст: Viky Yerothodorou
Mузика: Adonis Vardis
Прва представа: Melina Aslanidou
Толико бих ти тога написала, што ме раздире
и душу моју разноси миљама далеко
толико месеци без иједне речи, упадам у таму
Боже, како да преживим ово..
Киша ће донети још кише, у мојим очима
и испразнићу чаше горке туге
такву потребу имам да се сломим на комаде
да се предам понору..
Љубави моја, и оштрице
ти си невидљива рана
у мојим очима љубав
у мом телу стакло
Тако бих волела да ме затвориш, у своје наручје
ту да ме заробиш, и никад да не изађем
цео свој живот нудим, нека звезде изгоре
само да ти дођеш
Љубави моја, и оштрице
ти си невидљива рана
у мојим очима љубав
у мом телу стакло
Љубави моја, и оштрице
ти си невидљива рана
дођи на једну ноћ само
па нек умрем са зором..
| |
