 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Πέφτει μια βροχή και μια θλίψη όλη νύχτα
μες στα χαμηλά τα εργατικά τα σπίτια
κι ένα κερί σαν καρδιά που τρεμοσβήνει
δείχνει κι αυτό πως για σένα ξαγρυπνώ.
Γράμματα πικρά, μου γυρίζουν όλα πίσω,
μα κι αν σ’ έβρισκαν, τίποτα δε θα κερδίσω.
Έμαθα πια, πώς να ζει κανείς μονάχος
και να ξυπνά μ’ ένα όνειρο βραχνά.
Είναι μια βροχή και που συνεχίζει χρόνια,
μα δεν νιώθεις πια τον δικό μου τον αγώνα.
Ξένος περνάς και σαν ξένος τι σε νοιάζει
που μια ζωή έχει πια κομματιαστεί.
|  |
Lyrics: Manos Eleftheriou
Music: Yiannis Spanos
First version: Viky Mosholiou
A rain is falling, and a sorrow all night long
on the low working-class houses
and a candle which like a heart is flickering
shows, also, that I am waiting up for you.
Bitter letters, which all come back to me
but even if they were to find you, I would win nothing
I have learned by now, how one can live, lonely
and wake up with a hoarse dream.
It is a rain which has been continuing for years
but you don't feel anymore my struggle
you pass like a stranger, and as a stranger what does it matter to you
that a life has been broken into pieces by now
| |
