 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιοβάννα
Άλλες ερμηνείες:
Μαίρη Λίντα
Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Μαρία Φαραντούρη
Μαρία Ζώη
Αλέξια
Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου
Είχα μια θάλασσα στο νου
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.
Στα παραθύρια τα πλατιά
χαμογελούσε μια μυρτιά.
Κουράστηκα να περπατώ
και τη ρωτώ και τη ρωτώ.
Πες μου, μυρτιά, να σε χαρώ:
Πού θα βρω χώμα, θα βρω χώμα και νερό
να ξαναχτίσω μια φωλιά
για της αγάπης τα πουλιά;
Στα παραθύρια τα πλατιά
είδα και δάκρυσε η μυρτιά.
Την ώρα π’ άνοιγα πανιά
για την απάνω γειτονιά.
|  |
Text: Nikos Ykatsos
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Yiovanna
Weitere Aufführungen:
Mairi Lida
Yriyoris Bithikotsis
Maria Faradouri
Maria Zoi
Alexia
Horodia Terpsihoris Papastefanou
Ich hatte ein Meer im Sinn
und einen Garten, einen himmlischen Garten.
In der Stunde, in der ich die Segel setzte,
auf ins obere Viertel.
In den breiten Fenstern
lächelte eine Myrte.
Ich war müde vom Laufen
und fragte sie und fragte sie.
Sag mir, Myrte, ich soll dich grüßen:
Wo finde ich Erde, wo Erde und Wasser,
damit ich wieder ein Nest baue
für die Liebesvögel?
In den breiten Fenstern
sah ich die Myrte weinen.
In der Stunde, in der ich die Segel setzte,
auf ins obere Viertel.
| |
