 |
Στίχοι: Γιάννης Νικολάου
Μουσική: Γιάννης Νικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Παντελής Θαλασσινός
Όλα μού λένε ο άνθρωπος μπορεί να τα αντέξει,
τον πόνο και τη μοναξιά, αρκεί να το πιστέψει.
Ο χρόνος φέρνει λησμονιά και τις πληγές μας κλείνει,
μα τη δική μου την πληγή αγιάτρευτη αφήνει.
Μα εγώ έχω χρόνια να τη δω, χρόνια να της μιλήσω,
κι όμως δεν μπόρεσα ποτέ τη σκέψη της να σβήσω.
Ποτέ μου δε μιλώ γι’ αυτή, ποτέ μου δε ρωτάω,
μα στ’ όνειρό μου έρχεται κι απότομα ξυπνάω.
Όλα μού λένε ο άνθρωπος μπορεί να τα νικήσει,
ακόμα και στο θάνατο να πάει και να γυρίσει.
Αν όπως λένε ο καιρός τη μνήμη ξεθωριάζει,
γιατί ο δικός της λογισμός τις νύχτες μ’ αγκαλιάζει;
|  |
Lyrics: Yiannis Nikolaou
Music: Yiannis Nikolaou
First version: Padelis Thalassinos
Everything, they tell me, man can withstand,
pain and loneliness, as long as he believes it.
Time brings us to forget and closes our wounds,
but my own wound it leaves unhealed.
But I haven't seen her in years, it has been years since I spoke to her;
however I could never erase the thought of her.
I never speak about her, I never ask,
but she comes into my dream and suddenly I awaken.
Everything, they tell me, man can overcome,
he can even go to death and come back.
If as they say time cause memory to fade,
why does the thought of her embrace me at night?
| |
