 |
Στίχοι: Φοίβος
Μουσική: Φοίβος
Πρώτη εκτέλεση: Δέσποινα Βανδή
Ο πεινασμένος τον πεινασμένο ξεχωρίζει
Μες την ταβέρνα μπορεί και τον αναγνωρίζει
Αν δεν πεινάσεις δεν ξέρεις τι σημαίνει πείνα
Δεν ξέρεις τι είναι να σ’ έχουν νηστικό ένα μήνα
Πεινασμένοι είμαστε αγάπη μου κι δύο
Έλα να μοιράσουμε ένα χάμπουργκερ στα δύο.
Πεινασμένοι είμαστε αγάπη μου και μόνοι
Βάλε στο κοτόπουλό μου μπόλικο λεμόνι, μπόλικο λεμόνι.
Στομάχια άδεια,
Έτοιμα τα πιρούνια
Στρώσε τραπέζι
Να φάμε σαν γουρούνια
άπειρα είναι μπροστά μας τα κοψίδια
Τρώγε και πίνε
Μη μείνουν τα παΐδια.
Ο πεινασμένος τον πεινασμένο θα βοηθήσει
Μονάχα εκείνος ξέρει με τι να τον ταΐσει
Ξέρει πως είναι να μαγειρεύει ο άνθρωπός σου
Και να μη βάζει αλάτι στο κοκκινιστό σου
Πεινασμένοι είμαστε αγάπη μου κι δύο
Βγάλε δυο λουκάνικα σου λέω απ’ το ψυγείο.
Πεινασμένοι είμαστε αγάπη μου και μόνοι
Στο σουβλάκι οδηγούν απόψε όλοι οι δρόμοι, απόψε όλοι οι δρόμοι.
Στομάχια άδεια,
Έτοιμα τα πιρούνια
Στρώσε τραπέζι
Να φάμε σαν γουρούνια
άπειρα είναι μπροστά μας τα κοψίδια
Τρώγε και πίνε
Μη μείνουν τα παΐδια.
|  |
Text: Foivos
Musik: Foivos
Uraufführung: Despoina Vandi
Der Hungrige bevorzugt den Hungrigen
In der Taverne kann er ihn erkennen
Wenn du keinen Hunger hast, weißt du nicht, was Hunger ist
Du weißt nicht, was es bedeutet, einen Monat Schmacht zu haben
Auch wir beide sind hungrig, mein Liebling
Komm, lass uns einen Hamburger teilen.
Und wir allein sind hungrig, mein Liebling
Träufel reichlich Zitrone auf mein Hühnchen, reichlich Zitrone
Die Bäche sind leer,
die Gabeln bereit
Deck den Tisch
wir sollen essen wie die Gierschlünde
die Schnitzel vor uns sind unendlich
Iss und trink
sie sollen nicht den Kindern bleiben.
Der Hungrige wird dem Hungrigen helfen
Er allein weiß, mit was er ihn füttern soll
Dein Mann weiß, wie es ist, dass er kocht
und er soll kein Salz auf dein Geschmortes schütten
Auch wir beide sind hungrig, mein Liebling
Ich sag dir, hol zwei Würste aus dem Kühlschrank.
Und wir allein sind hungrig, mein Liebling
Die Wege heute Abend führen alle zum Souvlaki, alle Wege heute Abend.
Die Bäche sind leer,
die Gabeln bereit
Deck den Tisch
wir sollen essen wie die Gierschlünde
die Schnitzel vor uns sind unendlich
Iss und trink
sie sollen nicht den Kindern bleiben.
| |
