 |
Στίχοι: Χριστόφορος Μπαλαμπανίδης
Μουσική: Μιχάλης Εμιρλής
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Εμιρλής
Όπως μαλώνουνε ο σκύλος και η γάτα,
έτσι και εμείς μαζί δεν κάνουμε χωριό
και την πληρώνουνε τα βάζα και τα πιάτα
παν τα σερβίτσια και όλο το νοικοκυριό.
Σταμάτα να γκρινιάζεις να χαρείς
να μου πετάς συσκευασίες μαργαρίνης
έλα να ανάψουμε την πίπα της ειρήνης,
κι ό,τι σου λέω
πάψε να παρεξηγείς.
Εγώ που κάνω κάθε μέρα τον χαμάλη
να είσαι στην τρίχα έξω να κυκλοφορείς,
μου λες πως είμαι αχαΐρευτο ρεμάλι,
μου λες πως είμαι ταπεινής καταγωγής.
Τότε φορτώνω μου ανάβουν τα λαμπάκια
χάνω τον έλεγχο και γίνομαι θηρίο
φοβάμαι θα σε στείλω εγώ στα θυμαράκια
και ο δικαστής εμένα στο ψυχιατρείο.
Σταμάτα να γκρινιάζεις να χαρείς
να μου πετάς συσκευασίες μαργαρίνης
έλα να ανάψουμε την πίπα της ειρήνης,
κι ό,τι σου λέω
πάψε να παρεξηγείς.
|  |
Lyrics: Hristoforos Balabanidis
Musica: Mihalis Emirlis
Prima esecuzione: Mihalis Emirlis
Come litigano il cane con il gatto,
cosi anche noi insieme non facciamo paese
e la pagano i piatti e i vasi
addio servizi e tutto quel che c'e' in casa
ti prego smettila di brontolare
e di tirarmi confezioni di margarina
vieni a fumare la pipa della pace,
e quel che ti dico
smettila di fraintendere.
Io che ogni giorno faccio lo schiavo
per poter tu essere sempre alla moda fuori,
mi dici che sono uno straccione,
mi dici che sono d'origine bassa.
Allora mi innervosisco
perdo il controllo e divento una belva
ho paura che io ti mandero' ai cipressi
e il giudice a me al manicomio.
ti prego smettila di brontolare
e di tirarmi confezioni di margarina
vieni a fumare la pipa della pace,
e quel che ti dico
smettila di fraintendere.
| |
