 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Μάνος Μουντάκης
Συναντηθήκανε δυο φίλοι εις τον Περαία μια φορά,
τον ένα λέγαν Καζαντζάκη τον άλλο λέγανε Ζορμπά.
Ο ένας δάσκαλος μεγάλος, Κρητίκαρος και στοχαστής
κι ο άλλος ήτανε αντάρτης, φαγάς, πιοτής και μερακλής.
Και βάζουν πλώρα για την Κρήτη με φεγγαράκι και βοριά
να βρούνε τάχατες λιγνίτη, μα αυτοί γυρεύαν λευτεριά.
Εξαγριώνοντ’ οι παπάδες για το μεγάλο ποιητή,
οργιάζουν οι καλαμαράδες και τον ελένε κουμμουνιστή.
|  |
Text: Paradosiako
Musik: Paradosiako
Weitere Aufführungen: ."\n"Manos Moudakis
Es trafen sich zwei Freunde einmal im Piräus
einer hieß Kazantzakis, der andere hieß Zorbás.
Der eine war ein großer Lehrer, Kreter und Denker
und der andere ein Rebell, Vielfraß, Trinker und Genießer.
Und sie nehmen Kurs nach Kreta im Mondschein und Nordwind
angeblich um Braunkohle zu finden, aber sie suchen die Freiheit.
Die Priester werden rasend wegen dem großen Dichter,
die Intellektuellen schäumen und nennen ihn Kommunist.
| |
