 |
Στίχοι: Δημήτρης Μητσοτάκης
Μουσική: Δημήτρης Μητσοτάκης & Ενδελέχεια
Πρώτη εκτέλεση: Ενδελέχεια
Σε μια μακρινή παραλία ξεχασμένη
να την έφερε ο αέρας από πού
μέσα σε θολή φωτογραφία ήταν κλεισμένη
μια γυναίκα σαν νεράιδα του γιαλού.
Γύρω γύρω τηνε κύκλωνε η αρμύρα
και ο χειμώνας που ετοίμαζε βροχή.
Αν υπάρχει θα την έστειλε η μοίρα
για να σβήσει η ομορφιά σ’ όμορφη γη.
Κι όπως χάνονταν σταγόνα τη σταγόνα
και ορμούσε μαύρο χώμα να την πιει,
παίρνω όρκο πως με άγγιξε στο στόμα
και πως ένιωσα ένα αρμυρό φιλί.
|  |
Tекст: Dimitris Mitsotakis
Mузика: Dimitris Mitsotakis & Endelehia
Прва представа: Endelehia
На једну удаљену, заборављену плажу
откуд да је донесе ветар.
Била је затворена на једној фотографији
жена као вила на обали.
Мало по мало ју је окруживала со
и зима што је спремала кишу.
Да постоји, судбина би је послала
да избрише лепоту на прелепој земљи.
И како се губила кап по кап,
нападала ју је црна земља да је испије.
Заклињем се да ми је дотакла усне
и да сам осетио слани пољубац.
| |
