 |
Στίχοι: Βασίλης Τσιτσάνης
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Αυτή η καρδιά που πλήγωσες,
στάζει ακόμα αίμα
και ‘βαψα το μαντήλι μου
και το ‘στειλα σε σένα.
Για την καρδιά που έσφαξες,
δε θέλω εγώ να κλάψεις,
κράτησε το μαντήλι μου,
τα χείλη σου να βάφεις.
Για σένα πέτρινη καρδιά,
αυτό το μαύρο δείλι,
έβαψα με το αίμα μου
το άσπρο μου μαντήλι.
Για την καρδιά που έσφαξες,
δε θέλω εγώ να κλάψεις,
κράτησε το μαντήλι μου,
τα χείλη σου να βάφεις.
Όσο κι να ‘σαι άσπλαχνη,
μια στάλα θα δακρύσεις,
το κόκκινο μαντήλι μου
όταν θα τ’ αντικρίσεις.
Για την καρδιά που έσφαξες,
δε θέλω εγώ να κλάψεις,
κράτησε το μαντήλι μου,
τα χείλη σου να βάφεις.
|  |
Text: Vasilis Tsitsanis
Musik: Vasilis Tsitsanis
Uraufführung: Stelios Kazadzidis
Aus diesem Herzen dass du verletzt hast
läuft immer noch Blut
und damit habe ich mein Tuch gefärbt
und es dir geschickt
Für das Herz dass du gebrochen hast
sollst du nich weinen
behalte mein Tuch
um deine Lippen zu schminken
Für dich du Herz aus Stein
in dieser finsteren Nacht
habe ich mit meinem Blut
mein weißes Tuch gefärbt
Für das Herz dass du gebrochen hast
sollst du nich weinen
behalte mein Tuch
um deine Lippen zu schminken
Wie rücksichtslos du auch immer bist
werden dir bald die Tränen kommen
sobald du mein rotes Tuch
wieder sehen wirst
Für das Herz dass du gebrochen hast
sollst du nich weinen
behalte mein Tuch
um deine Lippen zu schminken
| |
